Според извештајот на ОН околу петтина од храната се фрла, било од расипништво или лошо планирање, како и поради немање пристап до фрижидер или склад. Тоа предизвикува и глобална цена од трилион долари годишно, пишува Гардијан за извештајот на ОН.
Домаќинствата се одговорни за најголемиот дел од отпадот од храна во светот, околу 60% од милијардите тони храна што се фрлаат годишно. Сепак, комерцијалните системи за храна, исто така, значително придонесуваат за отпадот, при што услугите за храна сочинуваат 28% од отпадот, а малопродажбата околу 12% во 2022 година, според најновите податоци.
Овие бројки исклучуваат дополнителни 13% од храната што се губи во синџирот на снабдување со храна, помеѓу производството и пазарот, често поради фрлање или расипување на храна за јадење.
Не само што овој отпад е губење на природни ресурси, туку во голема мера придонесува за кризата со климата и биолошката разновидност бидејќи сочинува речиси 10% од глобалните емисии на стакленички гасови. Ова го загрозува дивиот свет во областите каде што се практикува интензивно земјоделство, а повеќе од една четвртина од земјоделското земјиште во светот се користи за производство на храна која подоцна се фрла.
Ингер Андерсен, извршен директор на Програмата за животна средина на ОН, која го напиша извештајот во соработка со Акционата програма за отпад и ресурси на Британија (Wrap), го опиша отпадот од храна како „глобална трагедија“.
„Милиони ќе гладуваат денес бидејќи храната се фрла ширум светот. Не само што е голем развоен проблем, туку влијанието на ваквиот непотребен отпад има големо и штетно влијание врз климата и природата“, рече таа.
ОН сега имаат веродостојни податоци од повеќе од 100 земји и слободно може да се каже дека отпадот од храна е глобален проблем, кој влијае на светот во развој, како и на расипнички богатиот свет. Се чини дека повеќе храна се троши во земјите со потопла клима бидејќи храната побрзо се расипува на повисоки температури.
Посиромашните семејства немаат помала тенденција да фрлаат храна од оние со повисоки примања, тие во просек се одговорни за околу 7 килограми помалку отпад по лице годишно отколку побогатите домаќинства. Ова може да се должи на недостаток на пристап до соодветно ладење и складирање, потпирање на храна со послаб квалитет и недостаток на време и пари за подготовка на хранливи оброци.
Хариет Лемб, извршен директор на Wrap, ги повика државите да преземат акција. „Ни треба поголема координирана акција низ континентите и синџирите на снабдување. Без разлика дали се филантропски, деловни или владини, актерите мора да се соберат зад програмите што се однесуваат на огромното влијание што отпадот од храна го има врз безбедноста на храната, нашата клима и нашите економии“, рече Ламб.
