Нгобо ги обвинува за своите проблеми, вели тој, корумпираниот образовен систем кој ги фаворизира децата од елитата. Додека централноафриканската нација се подготвува за претседателските избори во недела, тој вели дека нема да гласа.
Резултатот, вели тој, е однапред одреден - уште една победа за 92-годишниот Пол Бија, најстариот претседател во светот, кој е на власт целиот свој живот.
„Тој е веќе премногу стар за да владее и досадно е да се знае само за него како претседател“, изјави Нгобо за Асошиејтед Прес.
Ова чувство го делат милиони млади луѓе во земјата, чија просечна возраст е 18 години - можеби најдраматичниот пример за тензиите меѓу младите во Африка и многуте стари лидери на континентот.
Криза по криза
Бија се бори за осми мандат на избори во еден круг на кои се регистрирани 8,2 милиони гласачи.
Првпат стана претседател во 1982 година, по оставката на неговиот претходник, Ахмаду Ахиџо, и оттогаш континуирано владее. Прогласен е за победник на сите седум последователни избори. Камерун имал само двајца лидери од независноста во 1960 година.
„Соочени со сè потешка меѓународна средина, предизвиците со кои се соочуваме стануваат поголеми“, рече Бија објавувајќи ја својата нова кандидатура. „Во таква ситуација, не можам да ја избегнам мојата мисија“. Тој не даде детали.
Младина без работа
Младите во земјата се гладни за работа. Според Светската банка, стапката на невработеност е 3,5%, но дури 57% од работната сила на возраст од 18 до 35 години работи во неформалниот сектор.
Иако Камерун е земја што произведува нафта со умерен економски раст, младите велат дека придобивките не се прошириле надвор од елитата.
Земјата се соочува и со растечки безбедносни кризи. На запад, сепаратистичкиот конфликт долго време тлее, главно меѓу жителите што зборуваат англиски јазик, кои велат дека се маргинализирани од мнозинското население што зборува француски јазик. На север, бунтот на Боко Харам се прелева од соседна Нигерија, а вооружените групи рутински напаѓаат гранични градови.
Бија и „опозицијата“
На овие избори, Бија се соочува со девет кандидати од опозицијата, вклучувајќи ги и некои од неговите поранешни соработници и назначени лица. Меѓу нив се Иса Чирома Бакари, кој до неодамна беше министер за труд, и Бело Буба Маигари, поранешен министер за туризам.
На друг кандидат кој се кандидираше против Бија во 2018 година и освои солидни 14% од гласовите, Морис Камто, му беше забрането да се кандидира на овие избори. Изборната комисија соопшти дека Камто бил дисквалификуван затоа што неговата партија наводно поддржувала друг кандидат, тврдење што адвокатите на Камто го оспорија. Камто беше уапсен по минатогодишните избори, кога побара фер пребројување на гласовите.
„Клучните кандидати на опозицијата се поранешни министри во владата на Пол Бија кои поднесоа оставка само неколку недели пред претседателските избори. Младите го гледаат ова како двоен стандард, што укажува на темната реалност дека „политиката на желудникот“ и личните интереси се правило на денот“, изјави за АП Вилсон Тамфух, професор по право на Универзитетот во Џанг.
Тој се осврна на тактиката на „опозиција“ на оние кои се обидуваат да ја намалат поддршката за вистинските опозициски личности во замена за наклонетоста на претседателот.
„Претседател додека не умре“
Аналитичарите велат дека камерунските елити не се подготвени да го нарушат политичкиот поредок по децениите владеење на Бија.
„Нема сомнение дека (Бија) е многу непопуларен во земјата, но тој има поддршка од многу елити и традиционални поглавари преку корупција и парични мрежи. Тоа игра голема улога во обезбедувањето на неговата победа“, рече Нат Пауел, аналитичар за Африка во Оксфорд Аналитика.
Владата претходно ги негираше ваквите обвинувања.
Владејачката партија, Камерунското народно демократско движење, го контролира законодавниот дом со 94 од 100 места во Сенатот и 152 од 180 во Националното собрание.
Здравјето на Бија често е предмет на шпекулации бидејќи тој го поминува поголемиот дел од своето време во Европа, оставајќи го водењето на владата на клучните партиски функционери и членови на семејството.
„Делумно затоа што сака да биде претседател до смрт, но делумно поради околината и владејачката партија“, рече Пауел. „Партијата сака да го задржи затоа што тој е фактор на стабилност - додека е жив, сè останува заедно.“
На Универзитетот Јаунде I, студентот по геонауки Манунг Вилфрид, 27, седеше замислено на скалите. Тој рече дека ќе гласа на изборите, но дека ниту еден од кандидатите не го убедил, и ја критикуваше кандидатурата на Бија.
Вилфрид го наведе патриотизмот како своја единствена мотивација за кандидирање.
„За доброто на земјата, тој треба да му го предаде лидерството на некој што може подобро да ги разбере и реши проблемите со кои се соочуваат младите“, рече тој за Бија.
Како и многу млади луѓе, Нгобо ја изгубил довербата во изборниот систем за кој верува дека е дизајниран да го задржи Бија на власт.
„Промената на владата во оваа земја може да се случи преку други средства, но не преку гласачките кутии“, рече тој.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
