Марија Корина Мачадо, лидерка на венецуелската опозиција и добитничка на Нобеловата награда за мир за 2025 година, даде контроверзна изјава во која ја повика меѓународната заедница да размисли за воена акција за отстранување на Николас Мадуро од власт.
Мачадо, која неодамна воспостави блиски контакти со политичари од САД и Израел, тврди дека посилниот притисок, вклучително и воената ескалација, е единствениот начин да се принуди Мадуро да си замине.
Во интервју за американската мрежа Блумберг, Мачадо рече дека сегашната ескалација, вклучително и зголеменото присуство на американските воени сили во близина на венецуелскиот брег, е последна шанса за поддржувачите на Мадуро да сфатат дека повеќе не можат да го поддржуваат режимот.
Според неа, мирните и институционалните решенија се исцрпени по она што таа го опиша како „десетици наместени избори“ и продолжен притисок, па затоа воената опција, рече таа, е можно последно средство ако режимот „не се повлече“.
Во исто време, американските воени активности во регионот предизвикаа шпекулации за можни напади врз цели во Венецуела. „Мајами Хералд“ објави синоќа, повикувајќи се на извори кои рекоа дека воздушните напади би можеле да следат „во наредните часови или денови“.
Ваквите тврдења брзо предизвикаа контрареакции и негирања од Вашингтон, а американскиот државен секретар Марко Рубио ги нарече ваквите извештаи „лажна приказна“ на Платформа X и рече дека авторите биле измамени од нивните извори.
И покрај негирањата, администрацијата на Вашингтон постојано нагласуваше дека воените опции се „на маса“, а во јавниот дискурс, борбата против трговијата со дрога и „наркотероризмот“ често се наведува како оправдување, термин што Мачадо го позајми од реториката на сегашната американска политика во едно интервју.
На критиките против овој пристап им се придружуваат и оние кои предупредуваат дека директната воена интервенција би можела дополнително да го дестабилизира регионот и да предизвика сериозни хуманитарни последици.
По добивањето на Нобеловата награда, според достапните извори, Мачадо разговарала по телефон со американските и израелските лидери и, според сопствените изјави, понудила план за првите „100 часа“ по падот на Мадуро, тврдејќи дека постојат организирани структури и маси луѓе кои ќе излезат на улиците во вистинскиот момент.
Сепак, критичарите истакнуваат дека повикот за странска воена интервенција, особено од добитник на Нобелова награда, е контрадикторен и покренува прашања за етиката и последиците од таков потег.
Регионалните и меѓународните актери ја следат ситуацијата со големо внимание.
Експертите за меѓународни односи предупредуваат дека секоја форма на воена интервенција би барала широк меѓународен легитимитет и јасни планови за транзиција и реконструкција со цел да се избегне продлабочување на кризата што трае во Венецуела со години.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
