logo
logo
logo

СКОПЈЕ ПОД ЧАРШАФ: Гњурачот од Водно

Vecer | 01.02.2021

СКОПЈЕ ПОД ЧАРШАФ: Гњурачот од Водно

Ми се чини дека сум ви раскажуела дека излегувањето ми е фул кога ќе се вратам дома среќна... А и го сакам бре сексот. Тој ти е како слаткарница. Ако земеш премногу ќе ти се слоши, ако не добиеш доволно ќе сакаш уште. А има толку различни вкусови... хм... Ај па воздржи се...

Него од последната дружба имав цела недела луфта да работам на мојата среќа, додуша многу и не се трудев зашто не знам како ама сî некако сами ми се местат. И овојпат... Ми се намести и тоа ептен добро, во онаа пубертетскана варијанта - Водно му е мајката.

Со другарка ми решивме да глумиме ентузијастки и да излеземе. Скопје празно, жив карташ нема, ама ај запна. До 21, до 21... Да не се седи дома. Стегнати по пропис со циценцата до врат си фативме шема. Излезе дека сме го направиле вистинскиот потег.

Се наместивме тамам колку за да меркаме сî. И уште извидницата не беше ни почната ете ти пациенти - еден суртук шо го знам од порано со некои негови пајташи. Пошо немавме шо да праиме со другарка ми, а и онака боља прилика немаше шанси да се појави си рековме ај. Пијачка по пијачка .... ред муабетче и смешкања ко млади мајмуни, онака демек на дистанца, со едниот од дотичните господа се најдовме на иста бранова должина плус и се знаел со некои мои другарки. Божем шепкајќи на два-три пати ми го збрца јазикот у уво, очите ги закопа у цицките, а рацете едвај ги држеше мирни. Сијаличката светкаше.

Дојде време за по дома. Ама кој да оди сега кога адреналинот е на добар пат да направи експлозија. Јас се вденав во новото му мече, а и другарка ми го фати патот за некаде. И наместо од булеварот лево отидовме угоре, зашто уште многу порано беше повеќе од очигледно дека вечерта нема да заврши со чао-пријатно.

Уште од првата кривина гужва и таман си помислив џабе ли се возевме, ете едно местенце ко нас да нî чекало. Напраивме преселба на задње седиште. Еднаш свршив само од љубење, од она во кое неговиот јазик гњуреше. Ми ја лижеше. Обожавам кога ме лижат. Тоа сама не го можам. Можам да си играм со вибратор, со прст, ама го нема она чувство како кога некој ме лиже. Тогаш имам чувство како сî да ми се топи меѓу нозете. Следуваше втора тура, ама сега и со прстиња. Почна нежно, па ги забиваше се подлабоко. Ме ебеше со прстите. Мешав со колковите во празно, а веќе следниот пат празнината ја потполнуваше неговиот стап. Сега мешањето беше заедничко. Свршив неколкупати, па овој ѕверов беше маратонец. Нежното цивкање полека се претвораше во урлање. Толку силно викав што мислам дека околу по колите се извадија од памет. Бев горе, доле... напред, назад...

Посакав да ми сврши во уста. Така се чувствувавам многу моќно. Ми се допаѓа тоа што големиот и силен муж можам да го претворам во малку желе. Му го шмукав, цицав... го ставав во уста... Крикот и спермата у моето грло го издадоа мачото... Нема збор го бива малиот, а за малку како ќе се зезнев?! Море треба да му ѕврцнам пак да напраиме еден рифреш на меморија!!!

© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата

logo

Vecer.mk е прв македонски информативен портал, основан во 2004 година.

2004-2024 © Вечер, сите права задржани

Сите содржини и објави на vecer.mk се авторско право на редакцијата. Делумно или целосно преземање не е дозволено.

Develop & Design MAKSMEDIA LTD Skopje Copyright © 2004-2024. Vecer.mk