Добро знаеме што значи Германија за Европа.
Сè уште е економската локомотива на континентот, а „германскиот производ“ го има тој посебен статус на квалитет, доверба, во бројни сектори, вклучително и високата технологија.
Сепак, предизвиците за Германија не доаѓаат нужно од другата страна на Атлантикот, туку од Кина. Германските производители чувствуваат зголемен притисок на домашниот пазар на ЕУ од кинеските ривали, особено во областа на напредните индустриски производи каде Германија е лидер.
Студијата спроведена од IW, економски тинк-тенк на работодавачи, откри дека во некои сектори уделот на Кина во увозот во Европската унија за само две години, од 2020 до 2022 година, се зголемил исто како и во целата претходна деценија!
Тоа се многу големи бројки кои можат да претставуваат сериозен предизвик за германската економија.
Понатаму, по години на раст, германската економија падна во рецесија во мај, бидејќи нејзините најголеми извозници беа погодени од проблеми со синџирот на снабдување, инфлација и зголемени трошоци за енергија по руската инвазија на Украина.
„Овие наоди се причина за загриженост со оглед на предизвиците на енергетската транзиција и проблемите со германската конкурентност“, рече истражувачот на IW, Јурген Матес.
Меѓу предизвиците наведени во студијата беше улогата што ја играа кинеските државни субвенции во многу сектори каде кинеските компании заземаа зголемен удел на пазарот на ЕУ, додека високите трошоци за енергија во Германија по загубата на рускиот гас ги ослабнаа енергетски интензивните сектори, како што се како хемиските фабрики.
Високите трошоци за енергија, исто така, го спречија извозот на автомобили во време кога кинеските производители на електрични возила почнаа да го освојуваат европскиот пазар.
Накратко - се здружија фактори кои можат сериозно да го загрозат статусот на „германски производ“, а со тоа и целата германска економија, која со години сметаше да биде главен производител на напредна технологија, како за Европа, така и пошироко.
Кина, пак, иако и нејзината економија забавува, притисокот го засилува со низа фактори.
Тука е првиот споменат енергетски елемент. Со години, со децении, всушност, Германија ја градеше својата економска сила на евтин руски гас. На тоа му стави крај на руската инвазија на Украина. Очигледно, Берлин мораше да го запре увозот на руски енергетски производи, а за да не се двоуми околу тоа, „некој“ го разнесе гасоводот Северен тек 2!
Кина, од друга страна, сега може да смета на истиот гас што ја поттикна Германија и ќе го добие по уште поевтина цена бидејќи Русија мора да го преориентира речиси целиот свој извоз од запад кон исток.
Да споменеме како Германија неодамна, минатиот месец, го претстави својот долго подготвен документ за германската стратегија кон Кина (бидејќи очигледно, со оглед на предизвикот што се наметнува, на Германија ќе и треба некоја конкретна стратегија).
Интересно е што документот многу се одложуваше бидејќи внатрешните преговори во владејачката администрација на Олаф Шолц траеја со месеци.
Можеби ова не е толку изненадувачки кога ќе се потсетиме дека во раните фази од неговиот мандат, пред избувнувањето на војната во Украина и општата ескалација на тензиите меѓу Западот и Русија (а со тоа и Кина), Шолц сериозно размислувал да го продаде терминалот во клучното германско пристаниште Хамбург - на Кинезите.
Прочитајте повеќе за ова:
https://vecer.mk/top-vesti/hamburg-port-21-vek/
За Кина, тоа би било огромен чекор напред во проширувањето на своето пазарно влијание во Европа, а Шолц беше запрен од силниот притисок од Америка.
Очигледно, како што сега стојат работите, Кина може да загрози значителен дел од германскиот пазар, особено таму каде што Германија е особено „силна“, во областа на високата технологија.
Затоа што „кинескиот производ“ полека (всушност забрзан во последно време) ја губи конотацијата на евтино и лошо.
Сè уште е поевтин, да, но неговиот квалитет постојано се зголемува и потрошувачите го препознаваат. Многу брзо, кинеските технолошки производи во бројни категории ќе им конкурираат на германските по квалитет, но Кина ќе може да ги произведува по пониски цени. Во тој момент ќе биде потребно само да се достават до европските потрошувачи и Германија (и другите земји од таа категорија) ќе бидат во неволја.
Како може Германија да се „одбрани“? Постојат неколку начини.
Првиот би бил преку соработка, но се чини дека тоа е надвор од масата.
Имено, во случај Германија и Кина активно да соработуваат, тогаш би бил можен директен договор за релација Берлин-Пекинг.
Германија, кога би била подготвена да и даде на Кина некои други отстапки (да речеме пристап до Хамбург?) може да побара од Кина да не влегува во некои од нејзините стратешки сектори (да речеме пазарот на електрични возила?).
Но, зарем тоа не звучи како местенка и нешто како картел? Тоа не е типична капиталистичка практика на отворен пазар, точно, но ни Кина дефинитивно не е пример за таква економија или политика!
Во секој случај, Германија, под прилично силен притисок, избра поинаков пат, кој се сведува на конфронтација со Кина и кој ќе се обиде со забрани и слични мерки да го запре пенетрацијата на кинеската економска конкуренција.
Да се потсетиме кога ЕУ се префрла на 5G технологија.
Стана очигледно дека Кина има подобри производи и подобри цени (кинескиот гигант Huawei), но се беше запрено (повторно под силен притисок од Вашингтон) поради наводната „опасност од кинеска шпионажа“).
Тоа беше еден пример за тоа како се води „борбата“ против кинеската конкуренција.
Дали е тоа „во духот на отворен и слободен пазар“? Воопшто не, но таков модел е избран.
Да се вратиме на споменатиот германски стратешки документ за Кина.
Се склопуваше со месеци бидејќи се знае дека има големи разлики во мислењата во владејачката коалиција. Луѓето околу Шолц и СПД (некои) се склони кон компромисни решенија и потенцијална соработка со Кина (во заеднички интерес), но германската коалиција ја држи заедно малцинската партија на Зелените, која се претвори во партија која многу тесно спроведува про-Американска и про-НАТО политика и активно се залага за максимално дистанцирање од Кина.
https://vecer.mk/komentari-i-analizi/sholc-vo-peking/
Сега да ги погледнеме конкретните заклучоци од тој стратешки документ:
* Кина се обидува да создаде економски и технолошки зависности за да постигне политички цели и интереси
* Кина е сè порешителна во обидите да го промени меѓународниот поредок заснован на правила, со последици по глобалната безбедност
* Кина е незаменлив партнер за глобалните предизвици како што се климатските промени и пандемиите
* Кина се промени, бара промена во начинот на кој Германија се справува со Кина
* Акциите на Кина доведоа до растечко меѓународно ривалство и конкуренција
* Германија ќе се солидаризира со земјите-членки на ЕУ кои се соочуваат со економски или друг притисок
* Германија ќе го рестартира дијалогот за човековите права и владеењето на правото со Кина
* Кина ги става своите интереси над мултилатералните принципи на Обединетите нации и се обидува да ги промени политиките и програмите на ОН со свои иницијативи
* Германија сака да ги прошири своите блиски односи со Тајван, продолжувајќи да се придржува до политиката на една Кина
* Промена на статус кво во тајванскиот теснец може да се постигне само со консензус и мирни средства
* Германија го поддржува учеството на Тајван во меѓународните организации
Накратко, Германија сè уште ја гледа единствената вистинска форма на соработка со Кина во борбата против климатските промени, а тоа е веќе во доменот на проформата.
Сега, еден месец по објавувањето на стратешкиот документ, почнуваат да пристигнуваат анализи (како што е студијата на IW), кои сугерираат дека Кина може да и нанесе голем удар на германската економија преку директна конкуренција.
Да, проблемите ќе се натрупаат за Германија, но нејзиното отфрлање на соработката со Кина само ќе ја ескалира.
На крајот, таа нема да има друг избор освен да ги прекине врските со Русија - или тоа ќе биде „направено за неа“.
Не е тешко да се замисли такво сценарио.
САД сè повеќе го вооружуваат Тајван и наскоро може да почнат посилно да го притискаат да прогласи независност.
https://vecer.mk/svet/amerika-odobri-prodazhba-na-voena-oprema-na-tajvan-od-500-milioni-dolari/
Во тој момент Кина ќе започне инвазија на Тајван, а од Европа ќе се очекува да ги прекине сите односи со Кина, како што направи по руската инвазија на Украина.
https://vecer.mk/svet/angela-merkel-zalagashe-germanija-ischezna/
(Vecer.mk VIA)
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
