Вратата на Евроазија е на северот на Германија: Пристапот до пристаништето Хамбург ќе одреди како ќе изгледа остатокот од 21 век
Германија се откажа од вклучувањето на гасоводот Северен тек 2, а потоа - за случајно да не се предомисли - беше разнесен во саботажа, чиј сторител се уште не е познат, но може да се претпостави дека на сторителот му било важно дека не се случило планираното посилно енергетско поврзување на Германија (и Европа) со Русија.
Новите информации укажуваат дека во гасоводот е создадена дупка долга 20 метри. Тоа не е нешто што не може да се поправи, но прашање е дали има смисла во овие околности, бидејќи наскоро би можеле да се појават многу поголеми дупки доколку почетниот сторител се заинати.
Сè може да се случи во блиска иднина, може да дојде до радикална промена на власта во Москва или во Берлин, а потоа некои од повлечените карти може повторно да се најдат на маса, но додека се чека исходот (или ескалацијата) на таа ситуација , неопходно е да се навратиме на уште еден голем „судбоносен“ проект кој се однесува на Германија.
https://vecer.mk/top-vesti/vojna-na-dnoto-na-moreto-1-2/
Навистина, кога зборуваме за големи инфраструктурни проекти кои треба да го дефинираат 21 век, Германија често е важна алка во тој синџир.
Едниот беше секако посилна енергетска врска меѓу Русија и Европа, која моментално е во фаза на распаѓање, а вториот проект е оној што се однесува на Новиот пат на свилата во Кина.
Зарем источноевропските земји, односно поблиските до Кина, не се поважни во овој поглед? Не навистина. Најважна е повторно Германија, а конкретно едно германско пристаниште, односно најголемото германско пристаниште - Хамбург.
Зошто Хамбург? Затоа што се планира Хамбург да биде главниот центар на овој гигантски инфраструктурен проект, каде логистиката би се движела од исток, односно Кина, кон запад, кон Европа, но и обратно. За таа солидна врска меѓу Азија и Европа, каде што Евроазија навистина би станала многу порелевантен термин, Хамбург е од клучно значење.
Откако беше најавен проектот Новиот пат на свилата во 2013 година, континенталните железнички услуги станаа клучни.
Мрежа на железнички коридори сега се протега од западниот брег на Европа до источниот брег на Кина.
Во 2021 година, веќе имаше околу 290 неделни комерцијални железнички врски меѓу Хамбург и 25 кинески дестинации како Гуангжу, Шангај, Вухан, Шенже и други места.
Речиси една третина од сите контејнери што минуваат низ најголемото германско пристаниште ја имаат Кина како дестинација или точка на поаѓање.
Секој ден на шините во пристаништето Хамбург брзо и ефикасно се управуваат приближно 200 товарни возови и 5.500 вагони.
[caption id="attachment_1126124" align="alignnone" width="856"]
Железнички и поморски врски меѓу Кина и Хамбург[/caption]
Очекувано, поради ваквата важност, а и бидејќи сепак се работи за кинески проект, Пекинг сака да биде присутен на терен, во самиот Хамбург.
Конкретно, кинеската компанија Коско најави дека сака да купи удел во пристанишниот терминал и сега започнува политички конфликт во самата Германија.
На некој начин ова е реприза на претходната епизода со Русија, но овојпат со Кина.
Имено, германските власти - додека канцеларка беше Ангела Меркел - имаа долгорочен план за развој со евтини руски извори на енергија. Но, со промената на власта, особено со влегувањето на Зелените во новата владејачка коалиција, таа идеја пропадна - всушност, пропадна уште пред избувнувањето на војната во Украина, кога новите германски власти почнаа да испраќаат недвосмислени пораки дека веројатно ништо нема да дојде од Северен тек 2.
Јасно е дека војната секако „помогна“.
Каков е моменталниот однос на силите кога зборуваме за кинеската иницијатива во Хамбург?
https://vecer.mk/komentari-i-analizi/nov-svetski-poredok-rusija-zapadot-indija/
Ги имаме социјалдемократи од СПД кои се подготвени да влезат во бизнис со Кина, но проектот повторно е блокиран од Зелените. Малку значи дека Пекинг го повикува Берлин да не ја политизира оваа работа, туку да се фокусира првенствено на економијата.
Тешко дека ќе помине. Ова е уште едно дежа ву затоа што Русија всушност со години бара од Берлин да го направи токму тоа - да го направи енергетското прашање само економско прашање, но тоа не помина и на некои им беше јасно дека тоа нема, ниту дека ќе помине се додека Берлин е под силно влијание на Вашингтон.
Ерата на германската канцеларка Меркел беше, може да се каже, некаде на работ помеѓу потчинетоста на американските сојузници и плановите за поголем германски економски суверенитет.
Денес ситуацијата многу се сврте кон Вашингтон и иако во моментов Русија се третира како „непријател број 1“, тоа веќе утре би можело да биде Кина.
Затоа што ако САД успеаја да ја прекинат соработката меѓу Русија и Европа, нешто што ги интересира со години, а на крајот и самата Русија им „помогна“ со инвазијата на Украина на 24 февруари, во блиска иднина тие сигурно ќе се обидат да го копираат овој модел и да решат друг (последен) конкурент.
Ситуацијата е ваква денес - минатата година кинескиот логистички гигант Коско понуди да купи 35% од акциите на еден од трите терминали во областа на најголемото германско пристаниште Хамбург.
Се чека конечниот германски одговор и тој ќе ни каже многу за моменталната ситуација, односно колку Германија е подготвена дополнително да ја развива оваа соработка. Треба да се напомене дека Кина е најголемиот трговски партнер на Германија. Некои би рекле дека овој факт сам по себе ги става овие односи на највисоко можно ниво, но тоа очигледно не е така.
Уште еднаш, едно име ќе биде клучно, а тој доби клучно министерско портфолио.
Еден од лидерите на Партијата на зелените, Роберт Хабек, е актуелен германски министер за економија и е исклучително критичен кон Кина. Во интервју за новинската агенција Ројтерс тој рече дека не е за овој план и се противи на влезот на Кина во Хамбург.
[caption id="attachment_1126126" align="alignnone" width="916"]
Олаф Шолц, германски канцелар и поранешен градоначалмик на Хамбург[/caption]
Но, според хиерархијата, Хабек во никој случај не треба да биде тој што ја носи конечната одлука (иако понекогаш се чини дека Зелените се главната партија на оваа коалиција и покрај фактот што тие се малцински партнер!).
Па што ќе каже канцеларот Олаф Шолц за сето ова? Тој може да има поинакво мислење.
Пред се, треба да се напомене дека токму Шолц, додека тој беше градоначалник на Хамбург (од 2011 до 2018 година), го надгледуваше големиот прилив на кинески инвестиции во ова северногерманско пристаниште.
Шолц сега предупреди на какво било разделување од Кина или општо деглобализација, истовремено нагласувајќи ја потребата Германија да ја диверзифицира својата азиска трговија и повеќе да ги земе предвид стратешките прашања во нејзините деловни односи.
„Потребна ни е култура каде што се земаат предвид прашањата за безбедност и независност и велиме - чини пари, но е неопходно“, рече тој викендов.
https://vecer.mk/komentari-i-analizi/istorija-energetska-borba-evropa-moskva/
Додека се чекаат одлуките од Берлин, Пекинг јасно им кажува што сака.
Портпаролката на кинеското Министерство за надворешни работи Мао Нинг рече дека се надева оти Германија „ќе ги погледне кинеските инвестиции во објективна и рационална светлина и ќе обезбеди фер, отворена и недискриминаторска средина за кинеските компании, наместо да ја политизира нормалната економска и трговска соработка, а уште помалку да се ангажира во протекционизам во име на националната безбедност“.
Трговскиот експерт од Германската стопанска комора, Фолкер Трејер, рече дека е загрижен поради ваквата состојба бидејќи ако Германија ја одбие кинеската понуда без јасни критериуми, тогаш тоа негативно ќе се одрази на способноста на Германија да привлече други странски инвеститори.
Може да се каже дека е така, но повторно зависи од кој агол се гледа на ситуацијата.
[caption id="attachment_1126128" align="alignnone" width="908"]
Пристаништето во Хамбург[/caption]
Да, одбивањето на една понуда без причина или со некој слаб аргумент треба да биде алармантна за другите инвеститори - во случај на оваа приказна да се пристапи од перспектива на слободен пазар.
Сепак, секогаш е можно инвеститорите едноставно да бидат поделени со (гео)политичка прифатливост во блиска иднина.
Многумина се согласуваат дека сегашната криза е почеток на големи промени во глобалниот поредок, а тоа би можело да биде еден од поизразените фактори.
Нема сомнение дека брзата експанзија на кинеските инвестиции во голема мера го стимулира економскиот раст во најголемата европска економија, а германските производители на автомобили во овој момент дури половина од профитот им доаѓа од кинескиот пазар!
Директорот за маркетинг на пристаништето Хамбург, Аксел Матерн, предупреди против какво било вето - „Кинеската инвестиција би била голема победа за пристаништето, а не опасност, и не само затоа што Коско наскоро ќе стане најголемата светска бродска компанија. Кинеското отфрлање би биде катастрофа не само за пристаништето туку и за цела Германија“, изјави Матерн.
Во моментов дури половина од профитот им доаѓа од кинескиот пазар!
Фото: Профи
