Тим истражувачи од Универзитетот во Пенсилванија и Бригам Јанг анализираа шест бранови на податоци од студија за нестабилност во бракови во текот на целиот живот.
Иако постојат некои ограничувања, новото истражување покажа дека брачните парови забележани помеѓу 1980 и 2000 година забележале дека нивната заедничка среќа се зголемила по 20-годишнината од бракот. Ако верувате дека најубавото време на брак е некое време во првите години, додека заљубувањето сè уште трае, се лажете.
Една нова студија објавена во списанието „Социјални мрежи и животен курс“ покажа дека навистина им се случуваат добри работи на оние кои се подготвени да чекаат. Брачни парови кои се заедно подолго време забележаа дека нивната заедничка среќа се зголемува по 20-годишнината.
“Брачната среќа не опаѓа со текот на времето во стабилните бракови. Резултатите, всушност, сугерираат дека брачната среќа малку се зголемува во подоцнежните години брак, особено за сопрузите”, заклучува студијата.
Тим истражувачи од Универзитетот во Пенсилванија и Бригам Јанг анализираа шест бранови на податоци од студија за нестабилност во доживотни бракови, од кои првиот беше спроведен во 1980 година, а последниот во 2000 година за мерење на подеми и падови на 2.034 мажи и жени во брак. Особено, тие го набљудуваа бројот на заеднички активности (на пример, заедничка вечера, шопинг или посета на пријатели), нивото на брачни несогласувања и среќата и времетраењето на бракот.
Во вестите што никогаш нема да шокираат никого, луѓето чии бракови завршиле со развод, поверојатно е да пријават раздор во бракот и да имаат помалку заеднички активности. Можеби изненадувачки, и покрај популарното верување, нивото на брачна среќа остана прилично конзистентно со сопружниците чии бракови преживеаја и среќата започна да расте по околу 20 години заеднички живот.
Ова е потврдено со други студии кои покажаа дека брачните парови се најсреќни 40 години по бракот. „Поминувајќи многу години заедно, паровите имаат можност да доживеат подлабоки нивоа на почит, блискост и задоволство“, истакнуваат истражувачите. Може исто така да им помогне на децата да пораснат и да се оддалечат, се посочува. Постојат неколку ограничувања во истражувањето, вклучувајќи го и фактот дека испитаниците самите ги пријавиле податоците, така што постои можност за пристрасност, пренесува порталот „IFL Science“.
