Саат-кулата на Петроварадинската тврдина, позната меѓу жителите на Нови Сад како „Пијаниот саат“ е еден од најпрепознатливите симболи на вториот по големина град во Србија. Со право може да се каже дека часовникот е на тоа место уште откако е градот, бидејќи бил изграден во времето кога австриската царица го прогласила Нови Сад за град.
Саат-кулата е подарок од австриската царица Марија Тереза за граѓаните од Нови Сад. Направен е во Алзас, Франција и од почетокот на 18 век откако е поставен, тој претставува еден вид заштитен знак на Петроварадин и Нови Сад.
Интересен факт е поврзан со овој часовник. Имено, со сказалките што го покажуваат времето, имаат заменета улога, така што малата ги покажува минутите, а големата часовите. Ова не е вина на мајсторот, туку е намерно направено за да можат бродовите и населението да видат подобро колку е часот. Во тоа време, во Нови Сад, се плаќало и данок за употреба на овој часовник.
Бројчаниците се наоѓаат на сите четири страни од кулата, а нивниот дијаметар е два и пол метри. Во внатрешноста на кулата може да се најдат три големи кугли од по 80 килограми, кои го придвижуваат механизмот на часовникот.
Механизмот се навива рачно, за што е одговорен г-дин Лајош Лукаци, кој не дозволува симболот на Нови Сад да престане да работи скоро 30 години. Секој вртење на вратилото овозможува еден час работа, а вратилото може да се ротира само 33,5 пати, што значи дека часовникот треба да се навива речиси секој ден за да не застане.
На самиот врв на кулата, на јаболкницата, има ветроказ кон страните на светот и временски прозорец над кој стои срце, наместо копје што обично се наоѓа на слични објекти.
Друга интересна работа е поврзана со овој часовник, а тоа е неговата точност. Кога е ладно, доцни неколку минути, а кога е топло брза, што веројатно има врска со неговиот голем механизам. Поради оваа аномалија часовникот го доби и името „Пијаниот саат“
