Долго време, истражувачите не знаеја како се извршила мумификацијата, бидејќи претходните рендгенски снимки не открија материјали во телото, а се претпоставува дека станува збор за свештеник од аристократско семејство, Франц Ксавиер Зајдлер фон Розенег, пренесува Гардијан.
Фон Розениг починал во 1746 година на 38-годишна возраст, а бидејќи претходно се верувало дека телото е балсамирано природно, мумијата го добила прекарот „капелан сушен на воздух“.
Експертите сега тврдат дека откриле дека телото било балсамирано, а абдоминалните и карличните шуплини биле исполнети со дрвени струготини, фрагментирани гранчиња, ткаенини како коноп и свила и цинк хлорид, материјали што апсорбираат течности во телото.
Андреас Нерлих, патолог на Универзитетот „Лудвиг Максимилијан“ во Минхен во Германија и прв автор на студијата, рече дека откритието е изненадување бидејќи нема надворешни докази за таков процес.
„Ѕидот на телото не беше отворен – па затоа единствениот можен влез беше ректумот“, рече тој, истакнувајќи дека ова се разликува од претходно познатите методи на балсамирање, вклучувајќи ги и оние од антички Египет.
За време на неодамнешното реновирање на криптата, Нерлих и колегите добија одобрение да извршат делумна обдукција, компјутерска томографија и други анализи.
Истражувачите откриле дека мумијата, која има добро зачуван горен дел од телото, но има распаѓање на лицето, долниот дел од нозете и стапалата, му припаѓала на маж, најверојатно на возраст меѓу 35 и 45 години, а радиојаглеродното датирање на примерок од кожа сугерира дека починал помеѓу 1734 и 1780 година.
Тимот забележува дека овие сознанија се совпаѓаат со она што е познато за Зајдлер, додавајќи дека анализата на примероци од коски, заби и кожа открила дека исхраната на човекот била во согласност со онаа на локален парохиски викар во регионот, богата со животински производи и централноевропски сорти житарки, што е во согласност со теоријата на фон Розенег.
Како што се очекувало за еден свештеник од тоа време, телото не покажувало знаци на стрес, но било утврдено дека човекот пушел луле и имал буниони, што според Нерлих било вообичаено и за црковните службеници во тоа време.
Исто така, откриено е дека човекот починал од туберкулоза, а научниците тврдат дека веројатно бил мумифициран за да се спречи инфекција, додека Нерлих тврди дека друга можна причина за балсамирањето била телото да се врати во манастирот Валдхаузен, каде што фон Розениг бил монах.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
