Директорот на ФБИ, Кеш Пател, предизвика големо внимание од јавноста во вторникот, појавувајќи се на сослушувањето на Комитетот за правосудство на американскиот Сенат со неочекуван моден додаток - вратоврска со грбот на фудбалскиот клуб Ливерпул.
Фотографиите на 45-годишниот директор од Вашингтон брзо се проширија на социјалните мрежи, а многумина се прашуваа за позадината на овој избор, пишува GiveMeSport.
Пател одговараше на прашања пред комитетот за низа чувствителни теми, вклучувајќи ја истрагата за атентатот врз конзервативниот влијателен човек Чарли Кирк и отпуштањето на вработените кои го истражуваа нападот на Капитол на 6 јануари. Сослушувањето беше напнато и обележано со жестока вербална расправија со сенаторите Кори Букер и Адам Шиф.
Не е прв пат
Иако темите беа исклучително сериозни, токму вратоврската на Пател го привлече вниманието на многумина. Неговиот моден избор предизвика лавина од коментари на интернет, а некои го нарекоа „многу непрофесионален“.
Сепак, ова не е прв пат Пател јавно да носи ознаки на Ливерпул.
„Гардијан“ објави дека тој бил виден како носи иста или слична вратоврска во најмалку два други наврати.
Првиот пат бил на 12 декември 2024 година, за време на посетата на Капитол Хил по изборната победа на Доналд Трамп, и повторно на 9 април оваа година на прес-конференција во врска со запленувањето на наркотици, кога веќе беше потврден за директор на ФБИ.
Самиот Пател потврди дека не носи вратоврска случајно во април на социјалните мрежи, каде отворено ја изрази својата поддршка за клубот. Потоа напиша: „#YNWA... Ливерпул шампион на Премиер лигата. Нашата среќна вратоврска“.
Спој на некомпатибилното: Човекот на Трамп и левичарскиот клуб
Она што ја прави целата приказна особено интересна е контрастот помеѓу политичките ставови на Пател и вредностите што ги симболизира Ливерпул. Како еден од најистакнатите функционери во втората администрација на Трамп, Пател претставува десничарска политичка опција.
Од друга страна, Ливерпул е град со длабоки корени на работничката класа, традиционално поврзани со левичарската политика и чувството за заедница.
Духот на клубот најдобро го сумираше легендарниот менаџер Бил Шенкли со зборовите:
„Верувам дека единствениот начин да се живее и да се биде вистински успешен е преку колективен напор, каде што секој работи за другиот, секој му помага на другиот и секој има дел од наградите на крајот од денот. Тоа можеби е многу за барање, но така го гледам фудбалот и начинот на кој го гледам животот.“
Градот беше маргинализиран со децении под конзервативните влади, особено под Маргарет Тачер во 70-тите и 80-тите години.
Во меѓувреме, навивачите на Ливерпул поминаа децении борејќи се за правда по трагедијата во Хилсборо во 1989 година и медиумското известување што следеше. Таа борба дополнително го зајакна чувството на заедница и недовербата кон владата, создавајќи силен идентитет независен од остатокот од земјата.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
