Тим астрономи од Тајван, Канада, САД и Франција откри 128 месечини уште во 2023 година со помош на телескопот CFHT, но тие не се официјално потврдени, што е работа на Меѓународната астрономска унија. Сепак, потврдата дојде оваа недела.
Повеќето сателити се мали и неправилни, со дијаметар од само неколку километри. За споредба, нашата Месечина има дијаметар од 3.475 километри. Сепак, овие сателити имаат докажани орбити околу Сатурн, што е клучен елемент на официјалната кандидатура за месечината.
Според научниците, ова се најверојатно фрагменти од првично „заробени“ месечини, кои се распаднале поради насилни судири со други сатурнски месечини или комети кои минуваат.
Ова не е прв пат Месечините да се „додадат“ на Сатурн: помеѓу 2019 и 2021 година, тим на набљудувачи потврди 62.
Првата месечина на Сатурн, Титан, била откриена од Кристијан Хајгенс во 1655 година, а во следните децении Жан-Доминик Касини ги открил Јапетус, Реа, Диона и Тетис.
Беше потребен цел век за да се откријат нови. Вилијам Хершел ги забележал месечините Мимас и Енцеладус во 1789 година, а во текот на следните 200 години технологијата напредувала, вклучувајќи фотографија и развој на нови телескопи, како и лансирање на вселенски сонди, вклучувајќи ги Војаџер 1, Војаџер 2 и Касини, кои овозможиле откривање на уште повеќе месечини на Сатурн.
Научниците веруваат дека бројот од 274 месеци е максимум, земајќи ја предвид моменталната технологија.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
