Американскиот претседател Доналд Трамп оваа недела објави дека САД „многу наскоро“ ќе започнат копнени операции за запирање на мрежите за трговија со дрога во Венецуела.
Тамошниот претседател, Николас Мадуро, одговара дека земјата ќе ја бранат осум милиони луѓе.
Доналд Трамп во саботата изјави дека воздушниот простор над и околу Венецуела треба да се смета за „целосно затворен“, бидејќи Вашингтон го засилува притисокот врз владата на претседателот Николас Мадуро.
Нападите на САД врз бродови за кои се тврди дека транспортираат дрога во Карибите траат со месеци, а во исто време американските воени сили се зголемуваат во регионот.
Покрај тоа, Трамп одобри тајни операции на ЦИА во Венецуела.
Венецуелскиот претседател Николас Мадуро, кого Трамп го обвинува дека води држава на дрога, тврди дека повеќе од осум милиони луѓе изразиле подготвеност да ја бранат својата земја и се приклучиле на „националниот одбранбен систем“ откако објавиле мобилизација на сите борбено подготвени мажи за одбрана од американски напад.
Тој рече дека повеќе од четири и пол милиони од нив веќе биле обучени во претходните години и се подготвени за војна.
Ова веројатно се само празни закани.
Ројтерс пишува, повикувајќи се на шест извори запознаени со воените капацитети на Венецуела, дека венецуелската армија, која има вкупно околу 300.000 членови во редовните сили и паравоените формации, е ослабена поради недостаток на обука, ниски плати и дотраена опрема.
Друг извор, од друга страна, рече дека одговорот на мобилизацијата ќе се мери во илјадници, а не во милиони.
Корените на кризата
Сегашната ескалација на тензиите меѓу Венецуела и САД не е само реторичка. Двете страни се чини дека се подготвени да одат до крај, а аналитичарите предупредуваат дека оваа тензија би можела да ескалира од дипломатска во вистинска војна.
Корените на сегашната криза датираат од 2019 година, кога САД, во првиот мандат на Трамп, го признаа Хуан Гваидо за претседател на Венецуела и воведоа најстроги санкции во историјата против Каракас, вклучувајќи целосно ембарго за нафта и блокада на американските средства.
Целта беше да се собори Мадуро, но тој преживеа благодарение на поддршката на Русија, Кина, Куба, Иран и венецуелската војска.
За време на администрацијата на Бајден, санкциите беа донекаде ублажени, беше дозволен ограничен извоз на нафта, но по спорните претседателски избори во Венецуела во 2024 година, на кои Мадуро официјално „победи“ со 51 процент, а опозицијата тврди дека всушност бил тешко поразен, Бајден повторно ги заостри санкциите.
По враќањето во Белата куќа, Доналд Трамп одлучи да оди чекор понатаму - од „максимален притисок“ до отворени воени дејствија.
Клучното обвинување на неговата администрација е дека Мадуро е поврзан со картелот „Трен де Арагва“, кој Американците го прогласија за терористичка организација.
Од средината на оваа година, американските сили извршија неколку напади врз бродови во Карипското Море за кои веруваат дека се користат за шверц на дрога. Вашингтон тврди дека овие активности се дел од операција против картелот, нагласувајќи дека ниту еден член на картелот не е безбеден, дури и ако формално е на чело на државата.
„Ова е отворена империјалистичка војна на Соединетите Американски Држави против Венецуела. Ако „Јенкиите“ мислат дека можат да влезат тука како во Панама во 1989 година, тие чекаат сценарио од Виетнам помножено десет пати. Нашите герилци ќе им го направат животот пекол“, рече Николас Мадуро минатата недела во едно од неговите телевизиски обраќања до нацијата.
„Мадуро е нарко-терорист кој ја уништува својата земја. Ќе го отстраниме, мирно ако можеме, со сила ако мораме“, одговори Трамп.
Нееднакви соперници
Во случај на војна, тоа би била битка меѓу двајца нееднакви противници, американската армија е посилна, подобро опремена и обучена во секој поглед.
Венецуела планира да организира герилски отпор во случај на американски воздушен или копнен напад, наведуваат извори и документи за планирање што ги виде Ројтерс.
Планот се нарекува „долготраен отпор“ и би вклучувал мали воени единици на повеќе од 280 локации кои ќе извршуваат саботажи и други герилски тактики.
Друга стратегија, наречена „анархизација“, би ги користела разузнавачките служби и вооружените поддржувачи на владејачката партија за да создаде хаос во главниот град Каракас, за да не може да се управува со Венецуела, велат изворите.
Аналитичарите наведуваат дека најголемиот проблем на венецуелската армија е тоа што е екстремно политизирана и нејзината главна улога долго време не е подготовка за конвенционална војна, туку одржување на режимот на Мадуро.
„Ова е најопасниот момент во Латинска Америка од Кубанската ракетна криза“
Андреј Сербин Понт, експерт за одбрана и безбедност од Институтот „Крис“, вели дека Мадуро тешко може да смета на воена помош од сојузници како Кина или Русија.
„Тој сега се обидува да го одврати нападот, најавувајќи хаос и заканувајќи се дека венецуелското оружје ќе заврши во рацете на вооружени групи, герилци и паравоени формации, дури и надвор од границите на Венецуела“.
Дел од аналитичарите веруваат дека токму затоа постои стратешки ризик за САД, бидејќи директната интервенција може да го дестабилизира регионот, да ја зголеми миграцијата и антиамериканските чувства.
Николас Бернс, поранешен потсекретар на Стејт департментот, верува дека може да се проценат последиците од можна ескалација и војна.
„Ова е најопасниот момент во Латинска Америка од Кубанската ракетна криза. Доколку дојде до инвазија и соборување на Мадуро, Русија и Кина нема да се мешаат директно, туку ќе одговорат асиметрично, првенствено со сајбер напади. И тоа ќе се случи во сите околни држави - никој не го сака Мадуро, но никој не сака ниту американска интервенција“, рече тој.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
