Украинскиот претседател Володимир Зеленски утре ќе пристигне во Вашингтон, овој пат во друштво на водечки европски лидери.
Германскиот канцелар Фридрих Мерц, францускиот претседател Емануел Макрон, британскиот премиер Кир Стармер, италијанската премиерка Џорџија Мелони, финскиот претседател Александар Стаб и претседателката на Европската комисија Урсула фон дер Лајен, исто така, ќе бидат на средбата со американскиот претседател Доналд Трамп.
Официјалната цел е да се зајакне Зеленски во преговорите, но вистинската причина е растечкиот страв на европските елити дека Трамп ќе наметне решение што ќе им го одземе монополот над кризата.
Рамката на договор на Трамп, обликувана по неговата средба со Владимир Путин во Алјаска, предвидува прекин на непријателствата, враќање на помали области на Украина, додека поголемиот дел од Донбас би останал под руска контрола.
Наместо формално членство во НАТО, Вашингтон би понудил безбедносни гаранции на Киев - но всушност тоа би можеле да бидат ветувања без покритие.
Зеленски тврди дека откажувањето од територии е неприфатливо, но реалноста на бојното поле вели поинаку.
Руските сили ги консолидираа и зајакнаа своите позиции, а годините на исцрпување ги покажаа границите на украинскиот отпор.
Европа, исцрпена од економските последици од војната и санкциите што најмногу ги погодуваат сопствените граѓани, доаѓа во Вашингтон со цел да не го изгуби политичкото влијание, а не да најде фер мир.
Трамп, кој ѝ вети на американската јавност „крај на војната за еден ден“, има потреба од брз договор.
Тој дејствува прагматично, бидејќи е свесен дека Вашингтон нема интерес да инвестира неограничени ресурси во конфликт што не може да го промени конечниот исход.
Европските влади, сепак, стравуваат дека таков договор би потврдил нова реалност: Русија издржа, НАТО не постигна победа, а границите на Европа се обликуваат без Брисел.
Она што се случува утре во Вашингтон не е само уште еден состанок за Украина, туку судир на два светогледа.
Трамп е подготвен, на некој начин, да признае дека Западот повеќе не е единствен господар на меѓународниот поредок, односно ја извлекува Америка од тој колектив, додека Европа очајно се обидува да докаже дека сè уште има моќ да диктира услови.
Русија, од друга страна, благодарение на трпението и воената надмоќ, сè повеќе ги наметнува своите цели.
Во оваа смисла, состанокот ќе покаже дали европските лидери ќе прифатат мир што го одразува новиот баланс на моќ - или ќе продолжат со илузијата дека војната може да се продолжи без крај и без победа.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
