Истражувачите од Универзитетот Астон предупредија на порастот на синдромот на суво око и апелираа до младите луѓе навреме да се информираат за оваа болест.
Студијата е спроведена во соработка со Универзитетската болница во Осло и Хоспитал Трастот „Сорландет“ во Норвешка, а според резултатите, 90 проценти од испитаниците имале барем еден симптом на оваа болест.
Болеста на суво око се јавува кога очите не произведуваат доволно солзи или произведуваат солзи со слаб квалитет без доволно нивоа на липиди или слуз, што доведува до слаба стабилност на солзниот филм и брзо испарување. Пациентите може да доживеат печење, чешање или црвенило на очите, да бидат чувствителни на светлина и да се жалат на заматен вид.
Постојат неколку фактори на ризик за синдром на суво око, вклучувајќи стрес и носење контактни леќи. Исто така, оваа болест е почеста кај жените. Во возрасната група од 18 до 25 години, главниот фактор на ризик е користењето екрани.
Првото истражување од ваков вид
Истражувањето, кое со текот на времето следело група од 50 лица на возраст од 18 до 25 години, го водеше д-р Рејчел Кејсмор од Факултетот за оптометрија на Универзитетот Астон и е прво од ваков вид.
Истражувачите барале симптоми на синдром на суво око кај учесниците, ги проучувале факторите на животниот стил и ги следеле учесниците една година подоцна за да видат дали состојбата напредувала.
Првичната студија покажа дека 56 проценти од учесниците имале синдром на суво око, додека 90 проценти имале барем еден симптом на состојбата. Околу половина од учесниците во студијата изгубиле најмалку 25 проценти од жлездата во окото наречена мејбомска жлезда. Овие жлезди го произведуваат надворешниот липиден слој на солзниот филм на окото, кој е одговорен за спречување на испарување на солзите и затоа го одржува солзниот филм стабилен, а окото влажно.
Една година подоцна, истражувачите откриле дека имало значителен прогрес на болеста на суво око кај учесниците во студијата.
Покрај тоа, истражувачите пронајдоа корелација помеѓу тоа колку долго групата користела екрани и знаците на сувост на површината на окото. Просечното користење на екран од страна на учесниците било осум часа дневно.
Развојот на болеста може да се забави со различни методи:
Истражувачите заклучија дека доказите за симптоми и прогресија на синдромот на суво око кај млади возрасни лица во нивната студија ја покажуваат потребата од рано откривање на потенцијални знаци и идентификација на оние кои можат да развијат синдром на суво око. Потоа на овие лица може да им се советува да ја контролираат состојбата пред прогресија.
Прогресијата и развојот на синдромот на суво око може да се забави со различни методи. Д-р Кејсмор вели дека наједноставниот начин е да се прават редовни паузи од екранот, да се изведуваат вежби за трепкање за да се осигура дека маслото се ослободува од мејбомските жлезди и да се одржува хидратацијата.
Здравата, избалансирана исхрана, вклучувајќи извори на омега-3 масни киселини, како што е масната риба, е исто така важна, како и редовните навики на спиење.
Д-р Кејсмор предлага оние со нередовни навики на спиење, како што се оние предизвикани од нарушувања на спиењето или анксиозност, да побараат лекарски совет.
Совет за носители на контактни леќи
Носителите на контактни леќи треба да се погрижат да одат на редовни прегледи за да се обезбеди оптимално прилагодување и да се придржуваат до распоредот за замена, распоредот за носење, режимот на чистење и советите за безбедност, како што се вадење на леќите при спиење, туширање или пливање.
„Загрижувачко е да се забележи зголемената преваленца на знаци и симптоми на синдром на суво око кај млади возрасни, што некои истражувачи го нарекуваат „епидемија на начин на живот“.
Очните лекари се во добра позиција да идентификуваат клинички индикатори за синдром на суво око и да ги советуваат младите луѓе за модифицирачките фактори на ризик, како што се навиките за користење екрани, исхраната, управувањето со контактните леќи и употребата на леќи. нивоа на стрес.
„Нашето идно истражување има за цел да продолжи со истражувањето на потенцијалните биомаркери на солзното масло и мејбомските жлезди кои беа идентификувани за време на студијата и понатаму да се истражи ефектот на исхраната врз развојот на синдромот на суво око“, рече д-р Кејсмор, како што објави Sciencedaily.com.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
