Секое дете има своја „омилена фаза“ – период кога постојано посакува само една храна. Но, за малиот Лени Сартин од Есекс, таа фаза траела седум години и се претворила во целосно нарушување во исхраната. Од двегодишна возраст, Лени одбивал сè освен компири, и тоа само печени во лушпа, со грав и сирење. На почетокот, неговите родители мислеле дека тоа е минлив детски каприц, но со текот на времето сфатиле дека нивниот син страда од фобија што го спречува да јаде нешто друго.
Илјадници компири – и без овошје или зеленчук
Мајката Кејли и таткото Луис со години се обидувале да го натераат да проба нешто ново, но секогаш завршувале безуспешно – Лени се згрозувал, чувствувал мачнина или се задушувал при гледањето на непозната храна.
„Девет од десет пати, кога го прашував што сака за вечера, тој ќе речеше компири. И секогаш со грав и сирење, ништо друго. На крајот, пресметавме дека изел околу 2.500 компири во животот“, вели неговата мајка.
На почетокот, родителите беа смирени, верувајќи дека компирите се доволно здрави и дека момчето е физички активно. Но, проблемите станаа очигледни – Лени имаше малку енергија, си легнуваше прерано, а ногата постојано му потскокнуваше нервозно.
Кога докторот не помогна – хипнотерапевтот успеа
Кејли со години одеше кај лекари, од педијатри до алерголози. Некои мислеа дека Лени е само пребирлив, други дека фазата ќе помине сама по себе. Но, потоа дозна за когнитивниот хипнотерапевт Дејвид Килмри, експерт кој веќе им помогнал на деца со сличен проблем.
Во очај, закажаа сесија. По само два часа хипнотерапија, Лени проба јагоди и банани за прв пат во животот. Неговиот страв од нови вкусови одеднаш исчезна.
„Беше неверојатно. Како нешто да му пукнало во главата. Мојот татко, кој го посетува на секои неколку недели, веднаш ја забележа разликата – рече дека пораснал, изгледал посилен и поенергичен“, објаснува Кејли.
Нова енергија и нов живот
По хипнотерапијата, Лени го проширил своето мени – сега јаде повеќе од 20 различни видови храна, вклучувајќи зеленчук и овошје, додека компирите се јадат само повремено. Неговата физичка подготвеност се подобрила толку многу што успеал да заврши детска трка од 5 км и да го сруши својот личен рекорд.
„Неговата нога, која постојано отскокнуваше, всушност беше реакција на неговото тело кое плачеше за хранливи материи. Сега кога ги јаде, сè се смири“, вели неговата мајка.
Експертите објаснуваат: Што е вистинскиот проблем?
Хипнотерапевтот Килмри објаснува дека Лени страдал од ARFID (Avoidant/Restrictive Food Intake Disorder) – сериозна фобија од храна. Ова не е само „детска пребирливост“, туку страв што го спречува детето да проба нови вкусови.
„Беше чест да соработувам со Лени и да го гледам како открива нови јадења. Тоа е инспирација за него и за целото семејство“, вели експертот.
Порака до родителите
Приказната за едно мало семејство од Есекс нè потсетува дека понекогаш она што изгледа како детски каприц може да скрие сериозен проблем. Зависноста на Лени од компири траела седум години и можела сериозно да го загрози, но навремената помош му го променила животот.
За родителите ширум светот, ова е и лекција – упорноста, отвореноста кон алтернативните терапии и навремената реакција можат да направат огромна разлика.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
