Жалфијата е едно од најздравите растенија кое многумина го сметаат за најдобар природен антибиотик и антисептик.
Латинското име за жалфија, „Salvia officinalis“, потекнува од зборот „salvare“, што значи да се спаси или излечи, а во своите дела го споменувале сите антички писатели кои најмногу се занимавале со теми од областа на медицината. Римјаните многу го ценеле пред 2000 години и го користеле на различни начини за лекување.
Целото растение е многу ароматично и има карактеристичен мирис. Се користат само листовите од жалфија, а најлековити се кога почнува да цвета, што најчесто е во мај.
Во минатото, луѓето почесто ги користеле моќите на растенијата, па затоа жалфијата била главна состојка во мешавините за балсамирање во гробниците на фараоните. Во античка Грција, се користела за лекување на крварење, треска, камења во бубрезите и нередовна менструација. Во минатото, била засадена во речиси секоја градина, а бидејќи се верувало дека лечи речиси сите болести, ѝ бил даден статус на свето растение.
Инаку, содржи есенцијални масла салвиол, пинен, цинеол, борнеол, камфор, како и танини, горчливи супстанции, протеини, скроб, калциум оксалат, соли на фосфорна киселина, калиумови и калциумови соли.
Со векови, жалфијата се користи против засипнатост, болки во грлото и фаринксот, а чај се подготвувал за лицата кои страдаат од туберкулоза. Поради благотворното дејство врз усната шуплина, екстрактот често се додава во пастите за заби. Исто така е ефикасна кај болести на респираторниот систем бидејќи го поттикнува исфрлањето на слузта.
Жалфијата како чај е исклучително ефикасна кај дијареја, болки и грчеви во стомакот. Исто така, може да помогне во лекувањето на ревматизам, гихт и нервни нарушувања поврзани со овие болести.
Медицинските студии откриле дека ова растение го инхибира ензимот ацетилхолинестераза, што негативно влијае на меморијата. Научниците веруваат дека жалфијата има антиоксидантни, антиинфламаторни и хормонски својства, што може да помогне во лекувањето на деменција и Алцхајмерова болест.
Карло Велики со закон наредил околу сто различни видови лековити билки да се одгледуваат во секој манастир, а жалфијата била на прво место. Затоа се користи во народната медицина за зајакнување на нервите, но и за чистење на крвта и против ревматизам и сите воспаленија.
Инаку, може да се користи и во готвењето како зачин бидејќи го поттикнува варењето, лачењето на жолчката и ја намалува надуеноста. Поради своето антимикробно дејство, се користи во антивирусни масти против херпес.
Некои лекари ја користат и за грчеви, заболувања на ҆рбетниот мозок, заболувања на жлездите и тремор. Смачканите листови од жалфија можат да помогнат дури и при каснувања од инсекти.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
