Моделот Марија Ковалчук, која беше пронајдена на работ на смртта покрај патот во Дубаи во март оваа година, се освести и даде долго интервју во кое раскажа сè што можеше да се сети за ноќта по која заврши во болница.
Во нејзината приказна се појавуваат четири лица, вклучувајќи го и синот на бизнисменот Артем Папазов. Според Марија, тој еднаш ја поканил во неговата соба и од тој несреќен настан сè тргнало наопаку во нејзиниот живот.
Младиот човек, слушајќи ги обвинувањата на својата познаничка, не молчеше и ја изнесе својата верзија на настаните. Таа е драстично различна од она што го презентира Марија.
Верзијата на Марија: „Почнаа да заплашуваат, да кршат стакла“
Марија раскажа дека дошла во Дубаи за да се види со своите пријатели и да снима содржина за социјалните мрежи, а пред повратниот лет го запознала деветнаесетгодишниот Артем Папазов.
Првата вечер, комуникацијата не отишла подалеку од размена на телефонски броеви, но следниот ден таа го пропуштила летот, па младиот човек предложил да поминат малку време заедно, а потоа да земат приватен авион со неговите пријатели и да одат на Тајланд.
Марија не ја одбила толку примамливата понуда
– Билетот ми пропадна, резервацијата на собата истече а тие понудија помош. Рекоа дека можам да одам со нив во собата, а потоа тие ќе ми помогнат, поточно, Артем ќе помогне – рече Марија.
Сепак, она што се случи во собата, според неа, малку личеше на опуштено пријателско собирање. Девојката тврди дека Артем и неговиот пријател сериозно се напиле и влегле во неколкудневен хаос, за време на кој се претвориле во животни.
– Почнаа да се однесуваат несоодветно, кршеа шишиња, целиот под беше покриен со стакло. Беше невозможно да се оди. Потоа почнаа да ме заплашуваат, кршеа прозорци, ми ги зедоа личните работи, вклучувајќи го и пасошот – рече манекенката.
Според нејзините зборови, Марија се обидела да излезе на балконот и да побара помош од соседите, но тие ја вратиле внатре. Потоа истрчала од хотелот и се скрила од нејзините гонители во недовршена зграда во близина, каде што, според неа, ја пронашле и ја онесвестиле.
– Само седев горе и слушнав гласови долу, дека се некаде блиску. Во еден момент, мојата меморија едноставно запре. Најверојатно ме погодија во главата. Следната сцена – се сеќавам дека побарав помош од автомобил што минуваше, еден од нив застана и се јави на 911 и во полиција. Бев во хотелска бањарка – Марија ги составува настаните од фрагменти од сеќавањата.
Верзијата на Артем: „Таа почна да станува хистерична“
Слушајќи ја приказната од познаничката, Артем Папазов ја претстави својата верзија на настаните. Според него, ниту тој, ниту неговиоте пријател не си дозволиле да направат нешто несоодветно кон Марија – напротив, таа се однесувала чудно: направила сцена и се обидела да премине кај соседите преку балконот.
– До вечерта на третиот ден, таа почна хистерично да беснее и рече дека се чувствува празно одвнатре и дека ѝ е доста од сè. Дека никој повеќе нема да ја види. Никој од присутните не знаеше што да прави – опишува Артем.
Младиот човек инсистира дека девојката доживеала нервен слом и истрчала од собата само со телефонот, оставајќи ги сите документи зад себе. Исто така, Артем тврди дека ниту тој ниту неговиот пријател не ја гонеле Марија, мислејќи дека таа ќе се смири и ќе се врати сама.
– Марија ја напушти собата околу 21:15 часот. Таа не се обратила за помош до персоналот, рецепцијата или обезбедувањето на хотелот со пет ѕвезди. Таа излезе надвор сама. Ова беше снимено и од хотелските и од другите камери. Никој од присутните не ја напушти просторијата – тврди Артем.
Папазов додава дека поминале пет часа од моментот кога Марија го напуштила хотелот до моментот кога чуварите ја пронашле на градилиштето. Каде била таа цело време – останува непознато.
– Таа се појави на градилиштето во 02:09 часот по полноќ. По пет часа. Ова го потврдуваат и изјавите на двајца чувари на градилиштето кои ја избркале и пријавиле во администрацијата дека, и покрај повеќекратните забрани, таа се обидела да влезе на градилиштето – додава Артем.
– И кога успеала, чуварите ја барале да ја избркаат. Каде била таа тие пет часа? Таа едноставно вели: „Не се сеќавам“.
Артем уверува – ако на Марија навистина ѝ требало помош, можела да се обрати до персоналот, да го притисне копчето за паника во собата или да ги повика роднините, но не го сторила тоа.
– Камерите јасно покажуваат дека таа ја напуштила просторијата, немало знаци на насилство ниту во лифтот, ниту во лобито. Или, на пример, има телефони и црвени копчиња за итни случаи во собата, па дури и во тоалетот – објаснува Артем.
– За пет часа не разговарала со мајка ѝ, со полицијата, ниту со некој од нејзините пријатели. Таа не им пишала, не им се јавила.
Верзијата на мајката на Марија: „Се надевам на снимки и истрага“
Мајката на Маријана, како одговор на коментарите на Артем, се сети дека порано (не е познато точно кога) тој и неговите пријатели дале малку поинакви сведоштва.
– Според нивните искази, сите гласно потврдуваат: „Веднаш почнавме да ја бараме, прво ја баравме на катот, потоа се симнавме долу, прашавме на рецепција, рекоа дека излегла, и сите тргнавме да ја бараме. Но, не ја најдовме, се вративме.“ Времето тогаш не било евидентирано, што е најинтересно. Па, колку време поминале пребарувајќи го катот? Да речеме 30 минути – вели мајката на Марија, Ана Ковалчук.
Таа додава дека нејзината ќерка не се појавила веднаш на градилиштето, туку, како што велат, талкала наоколу некое време. На пример, таа застанала во продавницата за да купи сладолед.
– Исто така, зошто би ѝ требало сладолед во таа ситуација? – се прашува Ана.
– Тука е малку темно. Се надевав на камерите, се надевав на истрагата, дека ќе ми кажат што се случило. Пет часа – каде беше таа личност? Лице кое сака да изврши самоубиство нема да седи на градилиште пет часа. Таа оди и се самоубива. И ова не се повреди од паѓање од осмиот кат на бетон. Па, таа ќе се искршела, немаше да преживее. Ова се повреди на точка.
Мајката на девојката се надева на снимки од безбедносните камери и истрагата за да се открие што навистина се случило со нејзината ќерка, која сега повторно учи да оди и да води нормален живот.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
