Големите технолошки компании како „Мајкрософт“ и „Амазон“ планираат да ги претворат напуштените термоелектрани во Европа во центри за податоци, користејќи ја постојната инфраструктура за пристап до електрична енергија и вода.
На овој начин, енергетските компании можат да ги намалат трошоците за затворање на стари електрани и да остварат профит преку долгорочни договори за снабдување со електрична енергија.
Проектите носат нови извори на приходи и го забрзуваат преминот кон обновливи извори на енергија, додека технолошките фирми добиваат побрз пристап до мрежата и ресурсите потребни за индустријата за вештачка интелигенција.
Високотехнолошка иднина
Некои од старите термоелектрани на јаглен и гас низ Европа би можеле на тој начин да добијат високотехнолошка иднина.
Компании како француската „Енџи“, германската „РВЕ“ и италијанската „Енел“ сакаат да ја искористат растечката побарувачка за електрична енергија поттикната од развојот на вештачката интелигенција со претворање на старите електрани во центри за податоци и обезбедување долгорочни и профитабилни договори за снабдување со енергија со нивните оператори.
Оваа опција им нуди на енергетските компании можност да ги покријат високите трошоци за декомуницирање на старите електрани, како и да обезбедат средства за идни проекти за обновлива енергија.
Технолошките компании ги гледаат овие локации како брз начин за добивање пристап до електричната мрежа и системите за ладење со вода, две главни тесни грла за индустријата за вештачка интелигенција.
Претставниците на Microsoft и Amazon истакнуваат дека инфраструктурата како што се водоснабдувањето и системите за обновување на топлината веќе постои на тие места, што го забрзува добивањето дозволи и стартувањето на центрите.
Нови извори на приход
Енергетските компании можат да изнајмат земјиште или сами да градат и управуваат со центрите, обезбедувајќи долгорочни договори за снабдување со електрична енергија. Сајмон Стентон од RWE истакнува дека овие договори вредат повеќе од само изнајмување земјиште, бидејќи носат стабилен приход и го намалуваат ризикот од инвестиции.
Според Beyond Fossil Fuels, повеќето од 153-те електрани на јаглен во ЕУ и Велика Британија ќе бидат затворени до 2038 година за да се исполнат климатските цели, приклучувајќи се кон групата од 190 што се затворени од 2005 година.
Економската пресметка на ваквите договори може да биде многу привлечна. Технолошките фирми се подготвени да платат до 20 евра повеќе по мегават-час за енергија со ниска емисија на јаглерод.
Побарувачката за енергија на центрите за податоци може да биде огромна, од стотици мегавати до дури еден гигават. На годишно ниво, овој „зелен додаток“ може да значи договори вредни стотици милиони или дури милијарди евра.
Една долгорочна опција е да се изградат енергетски паркови, каде што центарот за податоци би бил поврзан со нов извор на обновлива енергија и би ја користел мрежата само во случај на вонредна состојба, иако ова е сè уште нова практика.
Брз пристап до енергија
Engie, кој планира да го удвои својот обновлив капацитет од сегашните 46 GW до 2030 година, идентификуваше 40 потенцијални локации за развој на центри за податоци, вклучувајќи затворени електрани на јаглен и гас. Меѓу нив е и електраната Хејзелвуд во Австралија, која беше затворена во 2017 година.
Други фирми како што се португалските EDP, EDF и Enel, исто така, ги промовираат своите поранешни енергетски локации како соодветни локации за нови дигитални центри.
Најголемата предност на технолошките компании е брзината.
Поврзувањето со мрежата во Европа може да трае подолго од 10 години, додека веќе постојните локации овозможуваат значително побрз пристап до енергија и вода.
Затоа изразот „од брзина до моќ“ се слуша сè почесто во индустријата.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
