Милан Поповиќ, поранешниот партнер на хрватската поп-sвезда Северина Којиќ, гостуваше на ТВ Хепи, при што тој ја обвини пејачката дека го запоставила детето, наведувајќи дека е под дејство на наркотици и дека барала од него да се откаже од својот син, пишува Нова.
– Мојот предлог отсекогаш бил, Северина, работи си ја својата работа, го имам цело време на светот, нека син ми биде со мене. Кога таа ќе има време, нека дојде да го земе, тоа е уште предлог. Не можете да делегирате родителски права. Мајката мора да го носи детето на лекар, или таткото! Најдов докази дека Северина не се грижела за детето, сѐ е приказна за медиумите, дека е грижлива мајка, дека ѝ се одмаздувам. Таа сè уште зборува за тоа, таа сè уште зборува за инает и за љубомора. За мене, таа емоционална врска заврши по шест месеци. Имавме врска три месеци, другите три поминаа во несогласувања, не би рекол во кавги. Јас доаѓав, па си заминував кога имаше хистерија и обиди за кавга. Со овие огромни промени во расположението, кои можат да бидат поврзани со зависност од нешто, не знам што е нормално воопшто, без навреда, психоактивни супстанции, како и да е. Јас сум повеќе од сигурен, кога побарав да се тестираме за да имаме повеќе доверба еден во друг, за дрога, да, таа одби, изби расправија, како сум можел да ја прашам да го стори тоа, на крајот, разговарајќи со експерти , сфатив дека тоа е главната причина за тие осцилации, со кои не сакав да се занимавам – рече Поповиќ во програмата.
Поповиќ тврдеше и дека Северина наводно повеќе од 40 дена не го однела на училиште нивниот заеднички син Александар.
– Јас не сум сопруг на Северина, не успеав да бидам нејзин сопруг. Не е сѐ точно што пишува во медиумите и што вели Северина. Причината зошто таа пресуда беше донесена кога беше донесена пред две години беше главната причина зошто времето што го поминува со детето е намалено бидејќи таа не го однела детето на училиште 46 дена пред таа пресуда. Тогаш Центарот за социјална работа, особено старателството, судот, едноставно седна и донесе одлука дека сѐ треба да биде поделено пола-пола, сите празници, но кога детето оди на училиште, да биде со мене, за да можам да го однесам на училиште. Таа не го однесе на училиште 46 дена без изговор, нема изговор за тоа, детето требаше да оди на училиште. Мораше да полага за да не ја падне годината, да полага испит, а среќа во несреќата беше короната,наставата беше на Интернет, па јас и тој интензивно работевме заедно(еден на еден) два месеци за да може конечно да положи. Не е вистина кога таа вели дека системот ја малтретирал, дека ѝ го одзел детето. Таа е медиумска личност, медиумските личности живеат од вести, фотографии, од текстови, какви и да се. „Еднаш ми кажа токму вака, го цитираше Горан Бреговиќ: „Пишувајте што сакате, само ставете добра слика од мене“ – рече тој.
А потоа продолжи:
– Јавното мислење треба да биде целосно ирелевантно во целиот овој процес, никој не пишува за повеќето други конфликтни разводи, ниту еден развод не е лесен, особено за дете. Партнерите го надминуваат разводот, се дистанцираат, стануваат имуни, но за децата тоа е долгорочно страдање. Секое дете ќе ви каже дека неговата најголема желба е тато и мама да бидат заедно. Александар не се обиде да нѐ помири, не е во ред да зборувам за него бидејќи не е овде за да го каже своето мислење, јас го почитувам него и неговата приватност на овој начин и не би сакал да зборувам за него. Се обидел или не, факт е дека децата, без разлика дали се од конфликтни разводи или не, тие деца подеднакво ќе ги сакаат мајката и таткото и дека во животот ќе им требаат и мајка и татко. Родител кој не ја признава потребата на детето да има слобода, да се чувствува подеднакво со двата родители, според мое мислење, не е компетентен родител – додаде Поповиќ.
Според Поповиќ судот не ја почитувал претходната препорака на институциите, а има и врска фактот што самиот тој е Србин кој живее во Хрватска.
– Таа пресуда не беше казна на Северина што ѝ го одземаа детето, но судот и центарот одлучија дека детето треба да живее со мене затоа што го однесов правилно на училиште, се грижев за неговите основни и секундарни потреби. Во меѓувреме, постои суд во Сплит кој, според мислењето на многумина, мораше да биде исклучен од оваа приказна, имајќи предвид дека Северина е од Сплит, како што би рекол еден од моите пријатели, а кога Северина ќе го крене прстот, цел Сплит „пее“. Очигледно „пее“ и судот во Сплит. Тој суд и покрај мислењето на Центарот за социјална работа и старателство и училиштето и пресудата на општинскиот суд во Загреб, донесе одлука која нема врска со она што институциите напишале дека е најдобро за детето. Пресудата е 14 дена со мама, 14 дена со тато, тие целосно игнорираат сѐ. Таа поднесе жалба на пресудата на судот во Загреб. Ако ги погледнеме пресудите на судот за човекови права, поентата е да се обезбеди правично судење во секое време, а од гледна точка на оние кои ја гледаат постапката да кажат дека ова е фер, како може да биде фер, Јас малиот Србин во Хрватска против големата Северина во Сплит, нејзиниот град. Ако судиите го дадоа дете тона Србин во Сплит, мислам дека (Северина) ќе ја обесеа да виси наопаку на Маријана над градот – рече Поповиќ.
