Православната црква и нејзините верници денес го одбележуваат празникот посветен на светите маченици Адријан и Наталија, кои беа сопруг и сопруга, членови на благородно и богато семејство од Никомидија.

Адријан бил началник во војводството и паган, додека Наталија била тајна христијанка. Двајцата биле млади и пред нивното мачеништво живееле тринаесет месеци во брак.

Кога злобниот император Максимијан ја посетил Никомидија, тој наредил да ги фатат христијаните и да ги мачат. Во близина на градот, во една пештера, дваесет и три христијани се криеле но биле разоткриени.

Наскоро властите наредиле прво да бидат претепани, а потоа фрлени во затвор. Потоа ги извадиле од занданата и ги однеле кај началникот Адријан да ги наведе нивните имиња. Адријан ги гледал овие луѓе, мачени, но трпеливи, смирени и кротки, па ги заколнал да им кажат што очекуваат од нивниот Бог за сите претрпени маки.

Му зборувале за блаженството што ги чека праведните во царството Божјо. Го слушнал тоа, повторно ги погледнал и одеднаш се свртел кон писарот и рекол: „Запиши го моето име со овие светци и јас сум христијанин!“

Кога царот го слушнал ова, го прашал Адријан дали го изгубил разумот, а Адријан одговорил: „Не го изгубив разумот, туку се вразумив“. Лут од ваквите зборови на Адријан, императорот наредил да го оковат и да го фрлат во затвор, определувајќи ден кога ќе ги извести сите за тортурата.

Еден од слугите на Адријан брзо отишол кај него и ја извести г-ѓа Наталија за сè, и таа била многу среќна кога слушнала дека нејзиниот сопруг ја научил вистинската вера. Кога Адријан седел окован во зандана, таа се појавила и им служела на сите, а кога нејзиниот сопруг бил камшикуван и измачуван на разни начини, го охрабрила да истрае до крај.