logo
logo
logo

Вечер тема

Ангела Меркел со Путин во Москва за последен пат

Vecer | 20.08.2021

Ангела Меркел со Путин во Москва за последен пат

Рускиот претседател Владимир Путин и германската канцеларка Ангела Меркел денеска за последен пат се сретнаа во Москва, барем како лидери на двете земји.

Нивниот политички однос трае 16 години, односно откако Меркел стана германска канцеларка.

И тоа беше врска што опстана и покрај разликите во мислењата, но и тешките поделби меѓу Русија и Западот.

Ајде да потсетиме, следниот месец Ангела Меркел ќе се пензионира политички и ќе престане да биде канцелар.

Говорејќи на заедничката прес -конференција пред состанокот, Путин рече:

„Би сакал да нагласам дека Германија останува еден од нашите главни партнери, не само во Европа, туку и во светот. Ова е така денес, меѓу другото, благодарение на вашите напори во последните 16 години. Германија е нашиот втор најголем трговски и економски партнер зад Кина“.

Меркел, пак, посочи дека и покрај разликите во мислењата, добро е што се во контакт и дека разговорот отсекогаш траел.

Претходно оваа недела, нејзиниот портпарол посочи дека Путин и Меркел ќе разговараат за голем број теми како што се Авганистан, Белорусија, Либија, Украина, Северен тек 2 ...

Односот меѓу Русија и Германија опстана сето ова време, но дефинитивно не беше лесно.

Проектот „Северен тек 2“, гасовод од Русија до Германија, е речиси завршен, но наиде на жестоко противење од САД, како и од неколку германски сојузници НАТО-ЕУ во Европа.

Понатаму, односот меѓу Берлин и Москва беше дополнително тестиран откако германските власти ја обвинија Русија за труење на Алексеј Навални.

Да потсетиме, овој истакнат руски опозициски актер отиде на лекување на Германија, каде германската воена лабораторија откри дека Навални во Русија е отруен со воен отров Новичок.

Русија остро го негираше секој напад врз Навални, и тој, на изненадување на многумина, одлучи да се врати во Русија. Тој наскоро беше уапсен таму и во моментов издржува повеќегодишна затворска казна, имено, тој беше осуден за проневера (многумина веруваат дека ова е политички монтирано судење).

Непосредно пред доаѓањето на Меркел во Москва, вчера, руските власти ја обвинија Германија дека ја измислила целата приказна за труењето на Навални со цел „да ја дискредитира Русија пред светот“ и сe е наречено „планирана провокација“.

Понекогаш, односите меѓу Москва и Берлин, како и Путин и Меркел, изгледаа речиси идилични, „премногу добри“ за многу западни актери, особено за САД.

[caption id="attachment_932100" align="alignnone" width="663"] Ангела Меркел и Владимир Путин[/caption]

Односите сигурно не се такви пред заминувањето на долгогодишната канцеларка, но самиот факт што таа денес е во Москва покажува дека тие сeуште се на повисоко ниво отколку, на пример, односите меѓу Москва и Вашингтон или Москва и Лондон.

Ова е 19 -ти пат како Меркел ја посетува Русија откако стана канцелар во 2005 година. Патем, германската канцеларка интензивно патуваше низ годините, правејќи над 500 службени патувања.

Најчесто била во Франција, дури 70 пати. Токму овој детал покажува колку се трансформираа односите меѓу Берлин и Париз од времето кога двете земји беа непријатели во Втората светска војна. Денес, Германија и Франција се водечки сили во Европа, особено по британскиот Брегзит. Сепак, Германија е повлијателна, едноставно затоа што е поголема економска сила од Франција.

[caption id="attachment_932107" align="alignnone" width="667"] Ангела Меркел и Емануел Макрон[/caption]

Во САД, Меркел како канцелар била 22 пати, а во Кина 12. Всушност, 12 посети на Кина е дури и малку ако се земе предвид дека таа сака да го нагласува нивото на односите што Германија ги има со оваа економска велесила.

[caption id="attachment_932106" align="alignnone" width="668"] Ангела Меркел и Кси ЏиПинг[/caption]

Нејзиниот однос со САД отсекогаш бил деловно сојузнички, но и далеку од идиличен.

Ова можеби не е толку за самата Меркел, колку за Соединетите држави, кои, и покрај огромната трансформација што ја претрпе Германија по Втората светска војна (и обединувањето на Источна и Западна Германија по завршувањето на Студената војна), секогаш остануваа сомнителни за Берлин.

Можеби Германија е сеуште„ премногу источна“ за американските геостратешки услови и отсекогаш постоеше сомневање дека Германија ќе се стреми да одржува квалитетни односи од двете страни на светот.

[caption id="attachment_932105" align="alignnone" width="678"] Ангела Меркел и Џо Бајден[/caption]

Се разбира, за самата Германија ова не е само комерцијално исплатливо, туку и во поширок геополитички контекст, веројатно, исто така, од егзистенцијално значење.

Германија е свесна дека ако некогаш избувне воен конфликт помеѓу Исток и Запад, таа ќе биде меѓу првите што ќе бидат нападнати.

Некои во Германија се нервозни поради американското воено присуство што остана од Втората светска војна. Други гледаат на ова воено присуство како апсолутно суштинска гаранција дека Германија ќе остане во западната сфера на интерес и ќе биде воено безбедна од секој напад од Исток.

Таа концепција постои со децении, но со текот на годините стана релативна.

Имено, односите меѓу Вашингтон и Берлин многу се оладија со доаѓањето на Доналд Трамп на власт во САД.

Почна да врши силен притисок врз Германија, од тврдење дека Германија не плаќа доволно пари во заедничката каса на НАТО до германскиот извоз во САД дека е „нефер“ (толкувањето на Трамп за капитализмот и слободниот пазар секогаш беше измешано со идеи за националистичка економија).

[caption id="attachment_932110" align="alignnone" width="664"] Ангела Меркел и Доналд Трамп[/caption]

Понатаму, пред околу десет години, документите на Сноуден потврдија дека Германија е најшпионираната земја во светот од САД.

Се разбира, ова не е случајно.

Очигледно е како САД сакаат да имаат под постојана контрола се што се случува во Германија и како се „дише“ во Берлин.

Скептицизмот за германската лојалност (или едностраната лојалност како што ја перцепираат САД) е на некој начин оправдана - САД се обидуваа на различни начини да влијаат и да ја притиснат Германија да се откаже од проектот „Северен тек 2“ - тие не успеаја.

Ова покажува дека Германија денес е повеќе подготвена од порано да ги оствари своите интереси дури и надвор од американската волја, колку што сеуште ги доживува САД како сила што ја „водела на вистинскиот пат“.

Трамп дури и се закани дека ќе ги повлече американските војници од Германија и тоа предизвика многу нервози во Берлин.

Ова, пак, покажува како германските власти сеуште се подготвени да живеат во стабилна -симбиоза со САД, за која знаат дека не е идеална, но за која изградија економска локомотива која не престанува.

Секако, Бајден веднаш се откажа од идејата за повлекување на армијата од Германија, иако по овој авганистански дебакл, многумина ќе се прашуваат каде оди американската надворешна политика...

[caption id="attachment_932102" align="alignnone" width="673"] Ангела Меркел и Борис Џонсон[/caption]

За Русија, пак, Германија е она што Путин го нагласи - вториот најважен трговски и економски партнер.

Во интерес на Русија е да одржува добри односи со Берлин, но тоа никогаш нема да биде лесно.

Дали Русија сеуште има интересни претензии кон својот поранешен сателит, областа ГДР? Можеби има, но тоа се планови кои мораа целосно да се свртат наопаку, барем што се однесува до политичкиот компас.

Денес, влијателната германска десничарска партија АфД (која е особено моќна во поранешна Источна Германија) отворено повикува на зајакнување на односите со Русија. АфД сеуште не е во позиција да ја добие моќта, но се приближува - особено ако започне друга мигрантска криза (и може да биде непосредна).

Соединетите држави, пак, дури и амбициозно размислуваат за тоа како да вметнат клипови во сојузот меѓу Русија и Кина, па затоа треба да се очекува дека ќе се обидат да ги попречат односите меѓу Русија и Германија на различни начини.

Ова може да потрае долго, бидејќи Германија ќе прифати таква „игра“ за да ги убеди САД дека тие се уште се лојални западни сојузници, но тоа сигурно нема да ги расипе односите со Москва, како што тоа го направи Велика Британија по Брегзит (и малку порано).

САД ќе се занимаваат со ова додека не пристигне, а во следниот период повеќе ќе се фокусира на Кина, додека балтичките земји, заедно со Полска и Украина, ќе побараат од Германија да ги „намали односите“ со Русија.

Многу ќе зависи и од тоа кој ќе ја наследи Меркел.

Ако е кандидат на нејзината ЦДУ, па дури и на СПД, може да се предвиди статус кво.

Приказната се менува ако Зелените дојдат на власт бидејќи нивната примарна битка против еколошките прашања под водство на новата генерација се повеќе паѓа во втор план и тие се свртуваат кон геополитиката, честопати со антируски чувства, но бидејќи тие почнаа да излегуваат во јавноста посилно, почна да им опаѓа популарноста кај германските гласачи кои очигледно и самите претпочитаат статус кво со што е можно помала тензија, или кон Исток или кон Запад.

(Vecer.mk via)

© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата

logo

Vecer.mk е прв македонски информативен портал, основан во 2004 година.

2004-2024 © Вечер, сите права задржани

Сите содржини и објави на vecer.mk се авторско право на редакцијата. Делумно или целосно преземање не е дозволено.

Develop & Design MAKSMEDIA LTD Skopje Copyright © 2004-2024. Vecer.mk