Најавата на генералниот секретар на НАТО дека бројот на припадниците на единиците за итна интервенција ќе порасне од 40.000 на 300.000 засега изгледа како мртва буква на хартија.
Според „Вашингтон пост“, лидерите на земјите членки на НАТО кои се собрале во Мадрид почнале да се прашуваат кој и колку нивни војници треба да влезат во тие единици за да се пополни бројката од дури 300.000.
„Можеби е нереална бројка“, изјави висок функционер на ЕУ, кој, како и другите кои зборуваа за соопштението на Столтенберг, и кој побара анонимност.
Според Вашингтон пост, уште повеќе од нив изјавиле дека се шокирани и изненадени од наведениот план за војниците на НАТО, додавајќи дека воопшто не биле консултирани за тоа.
Сите во одредот сега се прашуваат колку луѓе ќе треба да „дадат“ за да се достигне навистина неверојатната бројка од 300.000, како и каде ќе бидат распоредени. Од друга страна, кога генералниот секретар на НАТО Јенс Столтенберг беше прашан на прес-конференцијата во Мадрид за да се постигне таа магична бројка, тој рече дека „мнозинството“ ќе биде стационирано во нивните матични земји и ќе се надоврзе на постоечкиот персонал. Тоа би значело, како што објасни, тие војници да останат „дома“, но да бидат достапни за брзо прераспоредување во случај на криза. 100.000 за десет дена, 200.000 за триесет дена.
„Се разбира, се подразбира дека земјите-членки секогаш придонесуваат за НАТО“, додаде тој, додавајќи дека очекува планот од 300.000 луѓе во единиците за одговор при итни случаи да биде завршен до крајот на годината.
Сепак, еден функционер на НАТО, кој исто така побара анонимност, рече дека деталите за планот на Столтенберг допрва треба да се разработат со земјите-членки и дека бројката од 300.000 е сè уште само теоретска.
„Целиот концепт се уште не е разработен и сега ќе треба да направиме модел според кој ќе можеме да видиме кои би биле националните обврски“, рече функционерот.
Конфузијата околу екстремно проширените сили не е поврзана со помалата, но можеби позначајна најава дека алијансата ќе ангажира бригади од околу 3.000 до 5.000 војници во четирите земји членки кои граничат со Русија и се најзагрозени.
Иако тие бројки беа далеку под најамбициозните барања на Источна Европа во месеците пред самитот, креаторите на таквата политика на НАТО рекоа дека тоа значително ќе ја зајакне способноста на НАТО да ги брани Естонија, Летонија, Литванија и Полска.
