„Фајненшл тајмс“ пишува дека средбите на министрите на земјите членки на НАТО, кои почнуваат денеска, би можеле да донесат нова димензија на глобалните геополитички односи.
Овој заклучок американскиот весник го изведува од фактот дека високи американски функционери ќе инсистираат на усвојување многу построга политика кон Кина.
ФТ, исто така, пишува дека во последните неколку недели, претставници на Вашингтон лобирале други европски членки на НАТО алијансата да ја заострат својата реторика кон Кина, како и за конкретни акции за ограничување на кинеските власти. Американскиот претседател Џо Бајден претходно ја постави конфронтацијата со Кина како главна цел на неговата надворешна политика, но фокусот на Америка се префрли на војната во Украина според силата на околностите.
Фактот дека САД сега инсистираат да ја стават конфронтацијата со Кина на агендата на НАТО алијансата, доаѓа во исклучително чувствителен момент за кинеските власти, бидејќи продолжуваат масовните протести против политиката на заклучување, но и против Комунистичката партија, како и Претседателот Си. Се поставува прашањето каква би можела да биде реакцијата на Кина во случај на драстично заострување на политиката на НАТО.
Според ФТ, високи американски претставници пред состанокот во Букурешт посочуваат дека НАТО договорил нов „стратешки концепт“ ова лето за „утврдување на системските предизвици“ што ги поставува Кина.
Америка им нуди на своите европски сојузници во НАТО да се договорат за „зајакнување на нашата отпорност против предизвиците што ги поставува Народна Република Кина“ на состанокот во Букурешт.
Координацијата на членките на НАТО против Кина, тврдат ФТ, е високо на листата на приоритети за САД. Амбасадорот на САД во НАТО, Џулиен Смит, тврдеше дека НАТО мора да почне да одговара на предизвиците на Кина на конкретни начини.
На состанокот во Букурешт, министрите треба да разговараат за нов извештај за Кина, така што таа земја за првпат треба јасно да се идентификува како предизвик за прашања од „интерес, безбедност и вредност“.
Тој извештај наводно се занимава со прашања за кинескиот воен развој, напорите да се влијае врз членките на НАТО и трети земји и се занимава со кинеско-руските односи.
Заедно со аспирациите на САД, ЕУ проценува до кој степен Унијата треба да ги заостри економските односи со Кина. Повеќето членки на ЕУ, особено Германија и Франција, не се гледаат себеси на иста линија кон Кина како САД.
