logo
logo
logo

Банкарската криза НЕ Е ЗАВРШЕНА, ОВА Е ВИСТИНСКА ФИНАНСИСКА КРИЗА, оди подалеку од банкарство

Vecer | 18.03.2023

Банкарската криза НЕ Е ЗАВРШЕНА, ОВА Е ВИСТИНСКА ФИНАНСИСКА КРИЗА, оди подалеку од банкарство

Банката на Силициумската долина остана со нереализирана загуба од речиси 163 милијарди долари, што е повеќе од нејзината капитална база“, пишува американскиот економист Мајкл Хадсон.

Банките како SVB се однесуваа алчно и себично, но и покрај тоа, тие ќе бидат спасени од американската влада, тврди американскиот економист Мајкл Хадсон и објаснува дека мерките на кои прибегна владата ги спречуваат системските промени потребни за да се запре кризата. .

Кога каматните стапки растат како сега за да се заузда инфлацијата, објаснува Хадсон, цените на хартиите од вредност - обврзниците и акциите - паѓаат. Сепак, банките не мора да ја намалуваат пазарната цена на нивните средства, кои главно се состојат од такви акции. Така, банките создаваат таканаречени нереализирани загуби. Банките треба само да го откријат вистинскиот пад на нивната пазарна цена кога ќе почнат да ги продаваат овие обврзници или пакувани хипотеки.

Токму тоа се случи со SVB, која се покажа дека се коцкала за да оствари капитална добивка со купување на долгорочни државни обврзници, чии каматни стапки вртоглаво пораснале поради затегнувањето наметнато од FED.

Банката очекуваше дека FED не може да ги задржи високите каматни стапки без да предизвика сериозна рецесија. Но, наместо да ги намали каматните стапки, шефот на FED, Џером Пауел, објави дека веќе има доволно вработени во САД, па ги зголеми каматните стапки, дури и повеќе отколку што најави. Каматните стапки се зголемија, а цените на обврзниците драстично паднаа. SVB, забележува Хадсон, „остана со нереализирана загуба од речиси 163 милијарди долари, повеќе од нејзината капитална основа“. Депонентите не се однесуваа нерационално.

Банките низ целата земја почнаа брзо да губат депозити. Ова не беше „трка“ на штедачи произлезена од страв. Штедачите ги повлекуваа своите влогови затоа што банките се однесуваа на себичен и алчен начин.

Хадсон ја илустрира оваа проценка со тврдењето дека банките, иако остваруваат огромни профити од зголемувањето на каматните стапки, исплатиле само околу 0,2 отсто од својата добивка на штедачите. Односно, банките се однесуваа како монополисти, одбивајќи праведно да ги платат своите штедачи.

Резултатот е продлабочување на јазот помеѓу она што инвеститорите можат да го заработат со купување безризични државни хартии од вредност, што е околу четири отсто, и малите суми што банките им ги исплаќале на своите штедачи. Со други зборови, штедачите почнаа да ги повлекуваат своите пари од банките за да заработат пари на друго место.

Би било погрешно ова да се нарече „паника“, додава Хадсон. Депонентите кои ги повлекоа парите не беа нерационални, тоа го направија поради себичноста на банките. SVB беше еден од најлошите во овој поглед. Затоа нејзините акции толку нагло пораснаа во изминатите неколку години.

Тоа се одрази и на странските штедачи. Индексот на американскиот долар падна за еден процентен поен на 13 март, што е огромна сума за еден ден. Европејците почнаа да продаваат американски акции, а тоа предизвика остар пад на европските берзански индекси.

Политички аспекти на банкарската криза

Претседателот Бајден направи се што можеше за да ја збуни јавноста. Неговиот говор на 13 март ги убеди гласачите дека „спасувањето на SVB“ не е опција. Она што го имаше на ум претседателот Бајден беше да не ги штеди парите на даночните обврзници. Всушност, тоа беше демонстрација за тоа колку е моќна модерната монетарна теорија во САД. Покрај тоа, банкарските средства, доволни за „да ги задржат штедачите непроменети“, беа создадени од властите - едноставно кажано, со печатење пари.

Во сето ова огромна улога одигра „дерегулаторната корупција“. SVB беше надгледуван од Федералната банка за заеми за домови (FHLB) познат по тоа што банките кои работат со него се под негов надзор.

Друго политичко прашање, посочува Хадсон, е прашањето дали SVB беше упориште на Демократската партија и извор на финансирање за нејзината политичка кампања. Администрацијата на Бајден, тврди Хадсон, „не сакаше да ја убие гуската што ги несе златните јајца“ со финансирање на демократската кампања. Финансискиот сектор е јадрото на поддршката за Демократската партија.

Планот на администрацијата на Бајден е нешто што е веќе добро воспоставено во САД. Бајден е решен да обезбеди помош за банките барем до претседателските избори во ноември 2024 година.

Економијата секогаш намерно забавува кога стапките на платите на работниците се борат да ја достигнат инфлацијата, предизвикана од монополските цени и санкциите против Русија, кои заедно ги зголемуваат цените на енергијата и храната.

Ова е вистинската финансиска криза со која се соочува американската економија, тврди Хадсон, и таа оди подалеку од банкарството. И токму затоа е се уште далеку од неговото завршување.

© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата

logo

Vecer.mk е прв македонски информативен портал, основан во 2004 година.

2004-2024 © Вечер, сите права задржани

Сите содржини и објави на vecer.mk се авторско право на редакцијата. Делумно или целосно преземање не е дозволено.

Develop & Design MAKSMEDIA LTD Skopje Copyright © 2004-2024. Vecer.mk