Соединетите Американски Држави се убедливо најголемиот загадувач на пластичен отпад во светот, според извештајот на федералната влада, која затоа бара нова национална стратегија за решавање на проблемот.
Соединетите Американски Држави придонесоа 42 милиони тони пластичен отпад во глобалното загадување со пластика во 2016 година, што, според анализата, е двојно повеќе од Кина и земјите од ЕУ заедно.
Во просек, секој Американец произведува 130 килограми пластичен отпад годишно, а Јужна Кореја е следната во линија со 88 килограми пластичен отпад произведен годишно.
Извештајот наречен „Пресметување на улогата на САД во глобалниот океански пластичен отпад“ беше одобрен од Конгресот како дел од Законот за спасување на океаните донесен од Конгресот минатиот декември.
Владата го објави целосниот извештај минатата недела.
„Прекрасниот изум на пластика во 20 век, исто така, создаде глобална поплава од пластичен отпад што го гледаме насекаде“, напиша Маргарет Спринг, која претседаваше со комисија од експерти кои го составија извештајот.
Тоа покажува дека глобалното производство на пластика се зголемило од 20 милиони тони во 1966 година на 381 милион тони во 2015 година, што претставува зголемување за дваесет пати за само половина век.
Во извештајот се наведува дека првично потеклото на отпадот во океаните било фокусирано на бродските и морските ресурси, но сега е познато дека речиси секое парче пластика на земјата може да стигне до океаните преку реки и потоци.
Истражувањата покажаа дека речиси илјада видови од морскиот свет се чувствителни на пластични предмети во кои се се заплеткуваат или јадат микропластика, за потоа да им се врати на луѓето преку синџирот на исхрана.
Исто така, се наведува дека светот секоја година се загадува со нови осум тони пластика, што е еквивалентно на истовар на камион полн со пластичен отпад во океанот секоја минута.
Според сегашните стапки, количината на пластика што се фрла во океанот би можела да се зголеми на 53 милиони тони годишно до 2030 година, приближно половина од тежината на рибите што се ловат годишно во светските мориња, се вели во извештајот.
Ова делумно се должи на наглото зголемување на количината на пластика во комуналниот отпад, особено од 1980 година, поради што обемот на рециклирање не можеше да држи чекор, па сè повеќе пластика го наоѓаше патот до депониите.
Извештајот понуди голем број решенија за кризата - особено се залагаше за намалување на производството на нерециклирана пластика.
Следниве предлози се употреба на материјали кои се разградуваат побрзо и полесно, намалување на пластиката за еднократна употреба и подобрено управување со отпадот, како што се техники за отстранување на микропластиката од отпадните води.
Но, приоритет е да се спречи пластиката воопшто да стигне до океаните.
„Ова е најсеопфатниот и најсурово објавен извештај за загадувањето со пластика“, рече Џудит Енк, претседател на непрофитна организација Beyond Plastics.
„Извештајот е црвена линија и докажува дека само депонирањето на отпадот нема да го спаси океанот“, рече таа, додавајќи дека од суштинско значење е креаторите на политиката и деловните лидери да го прочитаат и да преземат итни мерки.
