Кога Тунгнат Чатурведи (66) купил билет на станицата Матура во Утар Прадеш, Индија во 1999 година за да оди во Морадабад, наместо 70 му наплатиле 90 рупии. Потоа се пожалил, но не му биле вратени парите.
Чатурведи поднел жалба до локалниот потрошувачки суд во Матура против Североисточниот железнички оддел на Индиските железници и, по 100 рочишта, судот пресудил во негова корист, наложувајќи ја железницата да плати казна од 15.000 рупии (188 долари) со камата од 12 отсто.
Според пресудата, доколку не му биде исплатена сумата во рок од 30 дена, каматата ќе се зголеми на 15 отсто.
Пресудата е слатка одмазда за Чатурведи, но како што изјави за Би-Би-Си: „Енергијата и времето што ги потрошив во борбата против овој случај едноставно не вреди“.
Случајот го истакнува преоптоварениот судски систем во Индија, каде што околу 40 милиони случаи го „заглавуваат“ системот. Познато е дека на судовите им требаат 10 до 15 години за да донесат пресуди.
Она што изненадува е упорноста на Чатурведи и покрај релативно малата сума на пари што ја оспоруваше, што го однесе до Врховниот суд - кога случајот првично беше исфрлен.
Неговото семејство се обидело да го убеди дека тоа е бесмислено и губење време и пари, иако тој се застапувал и со тоа немал трошоци за судска постапка, но бил упорен.
- Парите не се важни. Овде се работи исклучиво за борбата за правда и борбата против корупцијата, па вредеше – рече индискиот адвокат.
Подеднакво изненадувачки е што индиските железници, најголемиот работодавач во земјата, одлучи да продолжи да се бори против случајот.
