Ева Перон, која Аргентинците од милост ја нарекуваа Евита, родена во сиромаштија како Марија Ева Дуарте, беше сопруга на аргентинскиот претседател Хуан Перон и шампионка на угнетените, обесправените, понижените, бедните: „безкошулаши“ (шпански descamisados) , како што ги нарекуваа.
Ева, значи, не беше обична прва дама: таа беше министерка на трудот вклучена во синдикалната борба за работнички права и подобри услови, министерка за здравство, основач и претседател на добротворната фондација на која и го даде своето име. основач и претседател на првата голема женска партија во Аргентина, Женска перонистичка партија.
Во 1951 година, таа ја истакна својата кандидатура за потпретседател на Аргентина на изборната листа на нејзиниот сопруг, но поради отпорот од воените кругови и буржоазијата, како и нејзиното влошено здравје, таа одлучи да ја повлече, иако имаше огромна поддршка од перонистичка база.
Умре од рак во 1952 година, на 34-годишна возраст, и ѝ беше даден државен погреб, каков што беше резервиран само за шеф на држава; Перонистите, кои можеа и можат да имаат драматично различни идеолошки позиции, од екстремната лева до екстремната десница, и денес ја држат како светица, дури и ја нарекуваат „света Ева“.
Ева и Хуан Перон
Во тоа време била планирана изградба на меморијален комплекс, кој предвидувал споменик во форма на статуа „човек без кошула“, поголема од Статуата на слободата, а во подножјето требало да биде изложено балсамираното тело на Ева.
Меѓутоа, историјата тргнала со поинаков тек: во септември 1955 година дошло до воен удар и Перон морал итно да ја напушти земјата, па немал време да се погрижи за евакуацијата на телото на Ева, што до изградбата на споменикот, било изложено во нејзината стара канцеларија во зградата на Генералната конфедерација на трудот (ЦГТ), најголемиот синдикат таму, еден од најголемите во светот (обединува две третини од аргентинските работници).
Веднаш по доаѓањето на хунтата, телото на Ева е однесено и во следните 16 години никој не знаел каде е: никој не смеел да праша, бидејќи перонизмот бил практично забранет, па затоа секоја перонистичка иконографија, особено оние што имаа врска со идолопоклонството, можела да го чини човекот скапо, дури и откако војската официјално ја предала власта на цивилите.
Луѓе на комеморацијата на 60-годишнината од смртта на Ева Перон во 2012 година.
Дури во 1971 година се дозна што се случило: на некој начин, бидејќи сè уште е мистерија како телото стигнало до местото каде што е пронајдено. А пронајдено е на гробишта во Милано, Италија, погребано под името Марија Маџи. Било оштетено при првобитното пренесување, нејзиното лице било смачкано, а едната нога била осакатена, бидејќи телото некое време било држено во исправена положба.
Таа година било ексхумирано и пренесено во Шпанија, каде Хуан Перон живеел со својата трета сопруга Изабела; Постојат приказни, кои можеби не се вистинити, дека Хуан го чувал телото на Ева во салонот, во секој случај таму каде што живееле Перонови: ако е вистина, тоа мора да било најбизарното искуство за Изабела.
Во 1973 година, Хуан се вратил во Аргентина и бил избран за претседател, со Изабел за потпретседател, но тој починал веќе во 1974 година, па таа, сега претседател, била онаа што го вратила телото на Евита во нејзината татковина и го изложила покрај нејзиниот покоен сопруг.
Изабела потоа беше соборена со нов воен удар во 1976 година, кој донесе на власт нова хунта, последна во аргентинската историја, но најкрвава од сите. Телото на Ева подоцна е сместено во семејната гробница на Дуарте, на познатите гробишта Ла Реколета во Буенос Аирес, каде што е и денес, и каде што служи како место за аџилак на перонистите.
