Источногерманските власти почнаа да го градат Берлинскиот ѕид на 13 август 1961 година. Според официјалното објаснување, ѕидот требало да го заштити народот од „фашистите“ од Запад и да овозможи развој на социјалистичка држава во Источна Германија.
Берлинскиот ѕид беше бариера долга 160 километри и висока околу 3,5 метри што го делеше Западен од Источен Берлин и околната германска територија. Тој беше симбол на идеолошката поделба на Германија и повоена Европа и еден од најголемите симболи на Студената војна.
Источногерманските власти почнаа да го градат Берлинскиот ѕид на 13 август 1961 година. Според официјалното објаснување, ѕидот требало да го заштити народот од „фашистичките“ заговори на Западот и да овозможи развој на социјалистичка држава во Источна Германија.
Вистинската вистина е дека изградбата на ѕидот спречи миграција на луѓе и работна сила од Германската Демократска Република (ГДР) во Сојузна Република Германија. Според некои статистики, во периодот од 1949 до 1961 година, повеќе од 2 милиони луѓе избегале од источниот дел во западниот дел на Германија.
Утрото на 13 август 1961 година, во центарот на Берлин беше подигнат импровизиран ѕид составен од луѓе и оклопни возила. Војниците на ГДР поставија бодликава жица и вооружени стражари кои беа подготвени да пукаат во секој што ќе се обиде да премине на другата страна додека не се подигне вистински бетонски ѕид.
Со помош на армијата и волонтерите, првата верзија на бетонскиот ѕид беше подигната за само две недели. Имено, ѕидот постојано се доградуваше и зајакнуваше за да се спречат неовластени премини.
Берлинскиот ѕид имаше неколку контролни пунктови, од кои најпопуларен беше контролниот пункт Чарли на Фридрихштрасе, кој беше под контрола на сојузничките сили. Ова е едно од ретките места каде што Берлинскиот ѕид можеше успешно да се помине со соодветни документи.
Според Центарот за современа историја во Потсдам, меѓу 1961 и 1989 година, 140 луѓе ги загубиле животите обидувајќи се да го преминат Берлинскиот ѕид. Иако стражарите на контролните пунктови имаа „дозвола за убивање“ за сите оние кои ќе се обидат неовластено да го преминат ѕидот и да го искористат, некои дезертери решија сами.
Последниот човек кој го загуби животот обидувајќи се да избега од Источен во Западен Берлин беше електроинженерот Винфрид Фројденберг, кој почина на 8 март 1989 година, откако падна од импровизиран балон со гас во неговата потрага по слобода.
Историјата забележува дека падот на Берлинскиот ѕид се случи ноќта меѓу 9 и 10 ноември 1989 година. Иако некои донесоа со себе чекани и други алатки таа вечер за симболично да скршат дел од ѕидот и да го однесат како сувенир, уривањето на ѕидот официјално започна дури на 13 јуни 1990 година.
Споменатиот датум поврзан со падот на Берлинскиот ѕид се однесува на отворањето на границите меѓу Источен и Западен Берлин.
Според некои проценки, уривањето на Берлинскиот ѕид произведе околу 1,7 милиони тони отпад. Остатоците од Берлинскиот ѕид беа пренесени во многу земји низ светот како потсетник на тешките времиња.
