Понекогаш секојдневните работи речиси нè доведуваат до очај: Каде се клучевите од колата?
Што сакав повторно да кажам? И што всушност се случува со мојата меморија? Дали е тоа сè уште нормална заборавеност - или веќе е знак на болест?
Нашето памтење не е дизајнирано да складира и запомнува поединечни работи како имињата на луѓето што сме ги запознале на забава, објаснува невронаучникот Чаран Ранганат во статија за Utopia.de.
Заборавањето на имиња е нормално
Затоа е нормално да се заборават такви работи.
Нашиот мозок работи како филтер: „Паметењето е процес со кој нашиот мозок го филтрира она што е важно - односно информациите што ни помагаат да се движиме во неизвесен и постојано менувачки свет“, вели професорот по психологија.
„Склони сме да се фокусираме на нашите слабости кога станува збор за меморијата, но во најголем дел сме прилично добри во запомнувањето на она што ни треба, благодарение на префронталниот кортекс.“
Овој дел од мозокот е активен кога луѓето планираат нешто или решаваат сложени проблеми. Затоа, според Ранганат, тој игра централна улога во тоа дали ќе запомниме нешто во нашиот секојдневен живот.
Можете да ја тренирате вашата меморија
Проблемот: Перформансите на префронталниот кортекс опаѓаат како што старееме, а ние го оштетуваме кога премногу мултитаскираме, сме под стрес или не спиеме доволно, објаснува Ранганат во бизнис списанието „Фаст компани“.
Но: префронталниот кортекс може да се зајакне.
Тие вклучуваат, меѓу другото, физичка активност и спорт, вежби за внимателност и исклучување на одвлекувањата на вниманието (како што се известувања преку е-пошта и WhatsApp).
Излезете од вашата рутина: собирајте нови впечатоци за ажурирања
Според Ранганат, важно е и да му дадете на мозокот што е можно повеќе разновидна храна (да разговарате за различни податоци) за да го тренирате и да го одржувате во форма.
Оваа храна се состои од искуствата што ги имаме.
За да го направите ова, треба да излеземе од рутината, да откриеме други места и да стапиме во контакт со луѓе од различно потекло и перспективи, советува експертот.
За возврат, можеме да ги користиме овие индивидуални искуства: Нашата способност да се сеќаваме на настаните ни овозможува постојано да го ажурираме нашето знаење и брзо и флексибилно да се прилагодуваме на новите ситуации.
„Од друга страна, ако поминуваме премногу време со истите луѓе, на истите места и во истите ситуации, нашата меморија атрофира.
© Vecer.mk, правата за текстот се на редакцијата
