Ако 7 октомври беше израелскиот 11 септември, како што рекоа многу национални лидери, значењето на споредбата не е очигледно. Импликациите допрва треба да се разрешат и може да укажат на неочекувани места.
Ужасот е споредлив, но размерите не. Илјада или повеќе цивили убиени од Хамас во саботата во однос на населението на Израел е многу повеќе од 3.000 убиени од Ал Каеда во САД; пропорционалниот број на загинати на 11 септември би бил близу 40.000.
Ал Каеда, транснационална група со седиште во пустините и планините во Авганистан, имаше способност и волја да тероризира насекаде во светот, но не можеше да ги уништи САД, пишува хрватскиот портал <a href="https://www.index.hr/vijesti/clanak/atlantic-ako-amerikanci-sada-imaju-ista-korisno-za-reci-izraelu-to-je-nemojte/2503710.aspx?index_ref=naslovnica_vijesti_vezane_vijesti_d">Индекс.</a>
Хамас го загрозува самото постоење на Израел - и во принцип, според геноцидните цели наведени во неговиот основачки манифест и последователните изјави, и во пракса, како продолжена рака или сојузник на помоќните ентитети во регионот кои ги споделуваат неговите цели, Хезболах, Сирија и Исламската Република Иран. Фактите како овие сугерираат дека аналогијата не е повалидна од повеќето историски споредби, пишува колумнистот на Атлантик Џорџ Пакер.
<b>Фактите се различни, но чувствата се исти</b>
Сепак, нешто ги враќа Израелците на 11 септември 2001 година. Фактите се различни, но чувствата се исти: длабок шок, неподнослива тага, понижување, гнев и солидарност. Шок, затоа што ништо толку страшно досега не се случило, дури ни на Израел. Се чини дека владата на премиерот Бенјамин Нетанјаху, како и администрацијата на Џорџ В. Буш, ги отфрли доказите и сознанијата а претстојниот напад. Неуспехот да се протолкува интелигенцијата и подготвеноста можеби во основа беше неуспех на имагинацијата.
Солидарноста се изразува во спонтаниот напор на обичните Израелци, без да чекаат официјални инструкции, без разлика на идеолошките разлики, да се спасат и утешат едни со други. Нашето не траеше долго, ниту нивното. Нека живее споменот како укор за глупоста и племенската ориентација што ги мачат Израелците и нашата политика, пишува колумнистот на Атлантик Џорџ Пакер.
<b>Поддршка од Бајден, но и предупредување</b>
„Нека нема сомнеж: Соединетите Американски Држави се заштита на Израел“, рече претседателот Џо Бајден во вторникот во Белата куќа. Тој објави дека штотуку му рекол на Нетанјаху по телефон: „Ако Соединетите Американски Држави го доживеат она што го доживува Израел, нашиот одговор би бил брз, одлучувачки и поразителен“.
Звучеше како безусловна поддршка, зелено светло за Израел да одговори насилно како што направија САД по 11 септември. Но, Бајден, исто така, му рекол на Нетанјаху: „Терористите ги гаѓаат цивилите. Ние ги поддржуваме правилата на војната. Тоа е важно. Има разлика“.
Ова звучеше како ласкаво предупредување: демократските земји како нашата не убиваат цивили - затоа немојте. Ен-Би-Си Њуз подоцна објави: „Бајден беше подиректен отколку во претходните повици дека израелската војска треба да направи се за да избегне цивилни жртви“.
<b>„Ние се бориме со животни“</b>
Приближно во исто време кога лидерите разговараа на телефон, израелскиот министер за одбрана Јоав Галант им рече на војниците собрани за офанзива на границата со Газа: „Ги укинувам сите ограничувања“. Додека зборуваше за убиствата и обезглавувањата на децата, жените и постарите лица кои го преживеаја Холокаустот, лицето на Галант беше згрчено од гнев. Тој веќе наредил „целосна опсада“ на Газа со што би биле прекинати горивото, струјата, водата и храната за населението.
“Се бориме против човеколики животни и соодветно се однесуваме“, рече министерот за одбрана. Од средата, според палестински и меѓународни извори, повеќе од 1.000 луѓе во Газа се убиени. Повеќето беа цивили, вклучително и цели семејства затрупани под урнатините по воздушните напади.
<b>„Не дозволувајте оправданиот гнев да го замени разумот“</b>
После 11 септември, Израелците во основа им рекоа на Американците - сега знаете за што се работи. Всушност, повеќето од нас не знаеја речиси ништо и мораа да поминат години учејќи преку болното искуство. Ако Американците имаат нешто корисно да им кажат на Израелците во моментов, тоа би било - немојте.
Не дозволувајте вашиот оправдан гнев да го замени разумот. Истурете го вашиот гнев, но размислувајте ладнокрвно - во ваш најдобар интерес е да избегнете цивилни жртви. Не брзајте во Газа без план за подоцна. Не замислувајте дека огромната воена моќ може да реши неизмерно сложен историски и политички проблем.
Не продолжувајте да ги игнорирате или подгревате палестинските поплаки на Западниот Брег, дури и ако тие беа иницирани од луѓе кои ја славеа смртта на Израел. Не го трујте вашето национално единство, како што тоа го направи Буш со нашето, користејќи ја кризата за партиска корист. Новата израелска влада на единство е добар знак.
<b>Важно е демократиите да ја знаат разликата помеѓу Израел и Хамас</b>
Не трошете го вашиот авторитет на глобален легитимитет или претпоставувајте дека светската поддршка ќе трае уште еден ден ако се појави вест за масовни цивилни жртви во Газа или верувајте дека нивната загуба нема да биде важна.
Важно е дека демократските земји, кои ја критикуваа еврејската држава, но ја знаат разликата меѓу Израел и Хамас, сега го изразуваат својот гнев, исто како што беше важна поддршката од истите земји кога Украина беше брутално нападната од Русија.
„Беше многу важно да не се биде сам“, рече вчера претседателот Володимир Зеленски, изразувајќи ја својата солидарност со Израел. Ова е повеќе од она што владата на Нетанјаху, која е внимателно неутрална кон руската агресија, заслужува од Украина. Владимир Путин ги чува картите блиску до Израел и Хамас.
<b>Зеленски го сфати она што Нетанјаху не го сфати</b>
Зеленски разбра, како што не разбра Нетанјаху, дека Русија, Иран и Хамас ќе заземат една страна, а Украина и Израел на другата страна. Америка треба да бидат грб на својот пријател Израел, бидејќи ги истура непријатните вистини во лицето.
По саботата, јасно е дека две работи, очигледни противречности, мора да се прифатат во исто време: групата што сака уништување на Израел мора да биде уништена, а суровиот однос на Израел кон Палестинците на окупираните територии само помага во каузата на таа група.
Невозможно е Израел да живее во мир со Палестинците кои никогаш нема да го прифатат неговото право на постоење, и невозможно е Палестинците да ја прифатат судбината на трајно потчинување. Заедничкото решавање на овие прашања ќе бара длабоки промени од двете страни.
Ова е надвор од можностите и волјата на сегашната израелска влада, а на Западниот Брег, склеротичната палестинска влада, ослабена од сопствената корупција и континуираната израелска доминација, е подеднакво бескорисна. Можеби од овој ужас ќе произлезат подобри алтернативи.
<a href="https://www.index.hr/vijesti/clanak/atlantic-ako-amerikanci-sada-imaju-ista-korisno-za-reci-izraelu-to-je-nemojte/2503710.aspx?index_ref=naslovnica_vijesti_vezane_vijesti_d">Идекс.хр</a>
